تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه چیست ؟

تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه چیست ؟

تجهیزات شبکه به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: تجهیزات اکتیو و تجهیزات پسیو. این دو دسته از تجهیزات نقش‌های مختلفی در ساختار و عملکرد یک شبکه کامپیوتری دارند.

1. تجهیزات اکتیو (Active Equipment):
   • Switches (سوئیچ‌ها): سوئیچ‌ها برای اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر در شبکه به کار می‌روند. آنها قابلیت ارسال بسته‌های داده به دستگاه‌های مقصد را دارند و همچنین از مزایای افزایش عملکرد و امنیت شبکه برخوردارند.
   • راوترها (Routers): راوترها به عنوان تجهیزاتی کلیدی در ارتباط شبکه‌های مختلف عمل می‌کنند. آنها اطلاعات را از یک شبکه به شبکه دیگر جابجا می‌کنند و بر اساس آدرس IP به داده‌ها مسیریابی می‌کنند.
   • Firewalls (دیواره آتش): فایروال‌ها برای حفاظت از شبکه در برابر حملات ناخواسته از جمله حملات نرم‌افزاری، نفوذهای ناخواسته، و مسائل امنیتی دیگر استفاده می‌شوند.
   • آی.پی.تی.وی‌ها (IP TVs): این تجهیزات برای انتقال سیگنال‌های تلویزیونی و محتوای چندرسانه‌ای در شبکه‌ها به کار می‌روند.
   • Access Points (نقاط دسترسی): این تجهیزات برای ایجاد اتصالات بی‌سیم (Wi-Fi) در شبکه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
2. تجهیزات پسیو (Passive Equipment):
   • کابل‌ها و کانکتورها: این تجهیزات شامل کابل‌های اترنت، فیبر نوری، و کانکتورها برای اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر می‌شوند.
   • پچ پنل‌ها: این تجهیزات در اتصال کابل‌ها به سوئیچ‌ها یا راوترها به کار می‌روند و به مدیریت و سازماندهی کابل‌ها در شبکه کمک می‌کنند.
   • هاب‌ها (Hubs): هاب‌ها برای اشتراک گذاری اطلاعات درون یک شبکه به کار می‌روند. با این حال، نسبت به سوئیچ‌ها کمتر کارآیی دارند و در شبکه‌های بزرگ توصیه نمی‌شوند.
   • تقسیم‌کننده‌ها (Splitters): این تجهیزات برای تقسیم یا جدا کردن سیگنال‌های ارتباطی در شبکه‌های فیبر نوری به کار می‌روند.

همچنین لازم به ذکر است که تجهیزات اکتیو نقش فعال در ارسال، دریافت، و پردازش داده‌ها دارند، در حالی که تجهیزات پسیو تنها اطلاعات را انتقال می‌دهند بدون آنکه آن را تغییر دهند یا پردازش کنند.

تجهیزات شبکه چیست؟

تجهیزات شبکه به دستگاه‌هایی اطلاق می‌شود که به رایانه‌ها و سایر اجزای شبکه اجازه می‌دهند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند تا داده‌ها و منابع را به اشتراک بگذارند. این تجهیزات زیرساختی را فراهم می کند که ارتباط شبکه را امکان پذیر می کند. انواع مختلفی از تجهیزات شبکه وجود دارد که اهداف مختلفی را در یک شبکه انجام می دهند. برخی از دسته های کلیدی تجهیزات شبکه عبارتند از:

• روترها – دستگاه های مسیریابی که چندین شبکه را به یکدیگر متصل می کنند و ترافیک بین آنها را هدایت می کنند. روترها در لایه 3 مدل OSI کار می کنند.
• سوئیچ ها – سوئیچینگ دستگاه هایی که بخش های شبکه را به هم متصل می کنند و ترافیک را در داخل شبکه محلی (LAN) هدایت می کنند. سوئیچ ها در لایه 2 مدل OSI کار می کنند.
• هاب – یک دستگاه شبکه اصلی که چندین دستگاه را با کپی کردن سیگنال های دریافتی و ارسال آنها به همه پورت های دیگر به یکدیگر متصل می کند. هاب ها تا حد زیادی با سوئیچ ها جایگزین شده اند.
• مودم ها – دستگاه های مدولاتور/دمودولاتور که سیگنال های آنالوگ را از یک ISP به سیگنال های دیجیتال برای کامپیوتر تبدیل می کنند و بالعکس.
• نقاط دسترسی بی سیم – دستگاه هایی که به دستگاه های Wi-Fi اجازه می دهند به یک شبکه سیمی متصل شوند.
• فایروال ها – وسایل امنیتی که ترافیک شبکه را بر اساس سیاست های امنیتی نظارت و کنترل می کنند.
• متعادل کننده بار – دستگاه هایی که ترافیک شبکه را در چندین سرور برای بهینه سازی عملکرد توزیع می کنند.
• کابل های شبکه – کابل هایی که دستگاه های شبکه را به هم متصل می کنند، مانند کابل های اترنت و فیبر نوری.

این تجهیزات انتقال داده ها را امکان پذیر می کند، اتصال را فراهم می کند، عملکرد را افزایش می دهد، امنیت را افزایش می دهد و قابلیت های شبکه های کامپیوتری را گسترش می دهد. تجهیزات شبکه خاص مستقر شده به نوع و اندازه شبکه بستگی دارد.

تجهیزات شبکه اکتیو و پسیو چیست؟

تجهیزات شبکه را می توان به طور کلی به دو نوع اصلی طبقه بندی کرد:

• تجهیزات اکتیو – برای کارکردن به برق نیاز دارد و سیگنال های شبکه را به طور فعال تقویت، بازسازی و پردازش می کند. چرخ تجهیزات اکتیو سیگنال ها را به تنهایی تولید و تعدیل می کند.
• تجهیزات پسیو – برای کار کردن به برق نیازی ندارد. این سیگنال ها را بدون تغییر فعالانه دریافت و از آنها عبور می دهد. تجهیرات پسیو سیگنال ها را تقویت یا بازسازی نمی کند.

تجهیزات اکتیو امکان اتصال دستگاه ها، انتقال موثر داده ها در فواصل بیشتر، بهبود عملکرد و ارائه قابلیت های شبکه اضافی را فراهم می کند. تجهیزات پسیو، که اغلب به عنوان اتصال متقابل نامیده می شود، رسانه زیربنایی برای انتقال سیگنال ها را فراهم می کند.

تجهیزات شبکه اکتیو چیست؟

تجهیزات شبکه اکتیو به یک منبع تغذیه خارجی برای کارکرد و دستکاری سیگنال های داده در حال انتقال نیاز دارند. تجهیزات اکتیو نوعی سیگنال خروجی تولید می کند که داده ها را حمل می کند. این نوع تجهیزات، ستون فقرات هوشمند و نیرومند شبکه ها را تشکیل می دهند.

چند نمونه از تجهیزات رایج شبکه اکتیو عبارتند از:

• روترها – ترافیک مستقیم بین شبکه ها با استفاده از هدرها و جداول مسیریابی برای انتقال داده ها به مقصد. روترها مسیر بهینه برای ارسال بسته ها را پیکربندی می کنند.
• سوئیچ های شبکه – ایجاد اتصالات نقطه به نقطه اختصاصی بین گره ها برای ارسال مستقیم داده ها به مقصد بدون برخورد. سوئیچ ها ترافیک را با استفاده از جدول آدرس MAC تنظیم می کنند.
• نقاط دسترسی بی سیم – به دستگاه های بی سیم اجازه می دهد به یک شبکه سیمی متصل شوند و پوشش Wi-Fi را گسترش دهند. AP ها سیگنال های فرکانس رادیویی را ارسال و دریافت می کنند.
• کارت های رابط شبکه – یک رابط بین رایانه و یک نوع رسانه شبکه مانند اترنت یا Wi-Fi ارائه می دهد. NIC ها سیگنال ها را رمزگذاری/رمزگشایی می کنند.
• مودم – تبدیل بین سیگنال های تلفن آنالوگ و سیگنال های داده دیجیتال. کامپیوترها را برای اتصال به اینترنت فعال کنید.
• فایروال – ترافیک شبکه ورودی و خروجی را بر اساس سیاست های امنیتی بازرسی، فوروارد یا مسدود کنید. فایروال ها بسته ها را فیلتر می کنند.
• تعادل کننده بار – ترافیک را در چندین سرور و پیوندهای شبکه توزیع کنید تا عملکرد و استفاده را به حداکثر برسانید.
• شکل دهندگان پهنای باند – کنترل و تنظیم نرخ داده در پیوند شبکه برای جلوگیری از ازدحام و تنگناها.

تجهیزات اکتیو داده ها را دستکاری می کند و به مقصد می رساند. این به شبکه ها اجازه می دهد تا به طور موثر عمل کنند و مقیاس شوند. قطعات برای کارکردن نیاز به برق دارند اما به شبکه ها قابلیت های پیشرفته ای می دهند.

تجهیزات پسیو چیست؟

تجهیزات شبکه پسیو به سادگی سیگنال‌ها را دریافت و از آن عبور می‌کنند بدون اینکه مستقیماً به انتقال داده‌ها انرژی داده یا به هیچ وجه روی آن اثر بگذارند. تجهیزات پسیو رسانه و ستون فقرات را برای اتصال دستگاه های شبکه اکتیو به یکدیگر فراهم می کند.

چند نمونه از تجهیزات شبکه پسیو رایج عبارتند از:

• کابل های اترنت – رسانه نقطه به نقطه برای انتقال داده ها بین دستگاه های شبکه فراهم می کند. نسخه های رایج عبارتند از Cat5، Cat5e و Cat6.
• کابل کشی فیبر نوری – رسانه شبکه ای را فراهم کنید که داده ها را به صورت پالس های نور از طریق الیاف شیشه یا پلاستیک حمل می کند. پشتیبانی از نرخ انتقال داده با سرعت بسیار بالا
• کانکتورها – رابط بین کابل ها و دستگاه های شبکه. به عنوان مثال می توان به RJ-45 برای اترنت و LC برای فیبر اشاره کرد.
• هاب ها – یک دستگاه لایه فیزیکی اولیه که سیگنال ها را به همه پورت های متصل تکرار می کند. تا حد زیادی منسوخ شده است.
• مبدل های رسانه ای – دستگاه های ساده ای که بین انواع رسانه های مختلف مانند مس و فیبر تبدیل می شوند.
• سینی های اتصال – سازماندهی و محافظت از اتصالات فیبر نوری و رابط های کابل را فراهم می کند.
• پچ پانل – امکان اتصال بین خطوط ورودی و خروجی را فراهم می کند و به سازماندهی کابل کشی ها کمک می کند.
• قفسه های تجهیزات – خانه و ترتیب تجهیزات شبکه و ارائه مدیریت کابل.

تجهیزات پسیو رسانه اصلی شبکه، اتصال و زیرساخت کابل کشی را برای پیوند همه چیز با هم فراهم می کند. در حالی که تجهیزات پسیو داده ها را تغذیه یا پردازش نمی کند، دستگاه ها را قادر به برقراری ارتباط می کند.

معرفی تجهیزات شبکه پسیو

تجهیزات شبکه پسیو شامل تمام کابل ها، کانکتورها، رابط ها، رک ها، پانل ها، محفظه ها و سایر اجزای غیر برقی می شود که رسانه فیزیکی برای انتقال داده ها در سراسر شبکه ها را فراهم می کند. در حالی که تجهیزات اکتیو سیگنال های داده را دستکاری می کند، تجهیزات پسیو پایه زیرینی را فراهم می کنند که انتقال داده ها را ممکن می کند.

تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه چیست ؟

ضروری ترین اجزای شبکه پسیو عبارتند از:

کابل های شبکه

کابل ها بستر اصلی را برای انتقال داده ها فراهم می کنند. انواع متداول عبارتند از:

• کابل های جفت پیچ خورده – سیم های مسی که به صورت جفت در داخل یک ژاکت محافظ بیرونی پیچیده شده اند. Twisted Pair کابل کشی معمولی شبکه اترنت را فراهم می کند. دسته بندی های مختلف مشخصات و قابلیت های عملکرد متفاوتی دارند.
• کابل های کواکسیال – هادی هسته مسی که توسط مواد عایق و یک محافظ فلزی بافته شده احاطه شده است. Coax تا حد زیادی با جفت پیچ خورده جایگزین شده است اما هنوز برای شبکه های تلویزیون کابلی استفاده می شود.
• کابلینگ فیبر نوری – فیبرهای شیشه ای یا پلاستیکی بسیار نازک که داده ها را به صورت پالس های نور منتقل می کنند. از سرعت انتقال داده و مسافت های طولانی پشتیبانی می کند.

کانکتورها

اتصال دهنده ها کابل ها را به تجهیزات شبکه اکتیو می پیوندند و رابط بین رسانه انتقال و دستگاه را فراهم می کنند. انواع اتصال دهنده عبارتند از:

• RJ45 – کانکتور استاندارد 8P8C که برای شبکه های اترنت تا 1 گیگابیت استفاده می شود. از کابل کشی جفت پیچ خورده استفاده می کند.
• LC – کانکتور فرم کوچک که به طور گسترده برای شبکه های فیبر نوری با سرعت بالاتر استفاده می شود. جفت گیری دقیق و از دست دادن سیگنال کم را فراهم می کند.
• ST – کانکتور فیبر نوری قفل کننده سرنیزه که تا زمانی که با LC جایگزین شد رایج ترین نوع بود.
• SC – کانکتور فیبر نوری به سبک فشاری/کششی که اغلب برای فیبر تک حالته استفاده می شود.
• MTRJ – کانکتورهای فیبر نوری که برای سهولت استفاده در تاسیسات با تراکم بالا طراحی شده اند.

پچ پنل ها

پچ پنل ها یا بلوک های پانچ یک نقطه متمرکز برای اتصال و مدیریت کابل کشی از دستگاه های شبکه به خطوط خارجی ورودی ارائه می کنند. پچ پنل ها به سازماندهی سیستم های کابل کشی ساخت یافته کمک می کنند و تغییرات سریع را امکان پذیر می کنند.

قفسه، کابینت و محوطه

قفسه‌ها، کابینت‌ها و محفظه‌ها محفظه‌های استانداردی را برای نصب، ترتیب، اتصال و ایمن کردن تجهیزات شبکه فراهم می‌کنند. آنها به محافظت، سازماندهی و دسترسی به تجهیزات اکتیو کمک می کنند.

• قفسه تجهیزات – قفسه های چهارپایه باز که وسایل مختلف را نصب می کنند. اندازه گیری در واحدهای رک (U).
• کابینت تجهیزات – سازه های کابینت محصور با ریل های نصب به تجهیزات خانه. محافظت بیشتری ارائه دهید.
• محفظه های دیواری – جعبه های فشرده و محصور برای قرار دادن و سازماندهی کابل ها و اتصالات.

این تجهیزات پسیو ستون فقرات را برای نصب، نیرو، خنک کردن، اتصال و انتقال داده ها بین اجزای فعالی که ارتباطات شبکه را هدایت می کنند، تشکیل می دهد.

تفاوت بین تجهیزات اکتیو و پسیو

تجهیزات شبکه اکتیو و پسیو نقش های اساسی متفاوتی را ایفا می کنند:

تجهیزات اکتیو:

• نیاز به برق دارد
• سیگنال های داده را دستکاری و عمل می کند
• قابلیت های شبکه را فراهم می کند
• سیستم عامل و نرم افزار را اجرا می کند
• مثال: سوئیچ ها، روترها، فایروال ها

تجهیزات پسیو:

• نیازی به برق ندارد
• سیگنال ها را بدون تغییر حمل می کند
• کابل کشی و رسانه را فراهم می کند
• فاقد نرم افزار و برنامه نویسی
• مثال ها: کابل ها، کانکتورها، رک ها

در حالی که تجهیزات اکتیو داده‌ها را تولید، هدایت، شکل‌دهی و پردازش می‌کند، تجهیزات پسیو بی‌صدا رسانه انتقال زیرین را فعال می‌کنند.

تفاوت های کلیدی:

• قدرت – تجهیزات اکتیو برای عملکرد به برق نیاز دارند، تجهیزات پسیو نیازی به برق ندارد.
• دستورالعمل داده – Active داده ها را اصلاح می کند و تصمیم می گیرد. منفعل کورکورانه سیگنال های داده را بدون تعامل حمل می کند.
• عملکرد – Active قابلیت های شبکه را فراهم می کند. اجزای پسیو داده ها را بین دستگاه های فعال انتقال می دهند.
• پیچیدگی – Active Gear نرم افزار و سیستم عامل را اجرا می کند. تجهیزات پسیو هیچ برنامه‌نویسی ندارند.
• جهت – Active داده ها را هوشمندانه هدایت می کند. Passive داده ها را بین اجزای فعال جابجا می کند.
• پردازش – تجهیزات اکتیو داده ها و دستورالعمل ها را پردازش می کند. ارسال پسیو فقط بر اساس فیزیک است.
• اقدام – تجهیزات اکتیو سیگنال ها را دستکاری می کند. تجهیزات پسیو سیگنال ها را بدون تغییر منتشر می کند.

در حالی که هر دو نقش شبکه ای حیاتی را ایفا می کنند، تجهیزات اکتیو برای ارائه عملکرد شبکه هوشمند، داده ها را دستکاری کرده و عمل می کنند. تجهیزات پسیو رسانه زیرین را برای اتصال اجزای فعال فراهم می کند. شبکه ها از هر دو نوع تجهیزات به صورت پشت سر هم استفاده می کنند.

شبکه اکتیو و پسیو چیست؟

مفاهیم تجهیزات اکتیو و پسیو به انواع شبکه ها نیز گسترش می یابد:

• شبکه های فعال – شبکه شامل تجهیزات نیرومندی است که داده های ارسال شده را دستکاری می کند. هوش در بین گره ها توزیع می شود.
• شبکه های پسیو – شبکه های نقطه به نقطه ساده بدون تجهیزات برقی. ممکن است از رسانه های اصلی مانند کواکس تشکیل شده باشد.

یک شبکه اکتیو به صورت پویا به شرایط پاسخ می دهد، به خطاها واکنش نشان می دهد، داده ها را به طور موثر مسیریابی می کند، پهنای باند را به حداکثر می رساند و عملکرد را افزایش می دهد. چرخ تجهیزات اکتیو این شبکه های هوشمند را نیرو می دهد.

یک شبکه پسیو به عنوان یک لوله اصلی برای انتقال داده عمل می کند. شبکه‌های پسیو قابلیت‌های محدودی دارند و نمی‌توانند با شرایط متغیر سازگار شوند یا پاسخ دهند. آنها به سادگی سیگنال ها را بین نقاط پایانی حمل می کنند.

تفاوت بین شبکه اکتیو و پسیو

شبکه های اکتیو:

• گره ها می توانند به صورت پویا واکنش نشان دهند و داده ها را تغییر مسیر دهند
• تجهیزات برقی سیگنال ها را تغییر داده و به جلو می فرستند
• افزایش توان عملیاتی و کارایی
• کنترل کیفیت خدمات را فراهم می کند
• به طور فعال بهینه سازی و مدیریت شده است

شبکه های پسیو:

• فقط رسانه اولیه بین نقاط پایانی
• راهی برای تنظیم پویا عملکرد وجود ندارد
• ارسال گنگ داده ها بدون تغییر
• بدون بررسی خطا یا بهینه سازی عملکرد
• عدم کیفیت خدمات یا مدیریت ترافیک

تفاوت های کلیدی:

• Power – شبکه های فعال دارای گره های نیرومند هستند. شبکه های پسیو این کار را نمی کنند.
• سازگاری – شبکه های فعال به صورت پویا مسیرها و تنظیمات انتقال را بهینه می کنند. شبکه های پسیو راهی برای انطباق ندارند.
• مدیریت داده ها – گره های فعال داده ها را پردازش و اصلاح می کنند. شبکه های پسیو کورکورانه داده ها را حمل می کنند.
• هوش – شبکه های فعال تصمیمات انتقال داده هوشمند را می گیرند. شبکه های پسیو هوشمندی ندارند.
• بهینه سازی – شبکه های فعال به طور فعال انتقال داده ها را بهینه می کنند. شبکه های پسیو کنترلی ندارند.
• تاب آوری – شبکه های فعال می توانند در اطراف خرابی ها مسیر خود را تغییر دهند. شبکه های پسیو به انتقال داده ها ادامه می دهند.
• پهنای باند – شبکه های فعال پهنای باند موجود را به حداکثر می رساند. شبکه های پسیو کنترلی ندارند.
• QoS – شبکه های فعال کنترل کیفیت خدمات را ارائه می دهند. شبکه های پسیو این کار را نمی کنند.

در حالی که هر دو داده‌ها را انتقال می‌دهند، شبکه‌های فعال هوش، بهینه‌سازی، انعطاف‌پذیری و سازگاری بیشتری را از طریق تجهیزات اکتیو فعال ارائه می‌دهند. شبکه های پسیو به سادگی داده ها را بین نقاط پایانی حمل می کنند.

نمونه هایی از تجهیزات شبکه اکتیو

در اینجا چند نمونه رایج از تجهیزات شبکه اکتیو آورده شده است:

• روترها – دستگاه های لایه شبکه که به صورت پویا مسیرهای بهینه را برای هدایت ترافیک تعیین می کنند. روترها پروتکل های مسیریابی را برای مسیریابی داده ها اجرا می کنند و می توانند عملکردهایی مانند شکل دهی ترافیک و لیست های کنترل دسترسی را ارائه دهند.
• سوئیچ های لایه 3 – سوئیچ هایی که علاوه بر سوئیچینگ اولیه، عملکردهای مسیریابی پیشرفته ای را بین VLAN ها و شبکه ها نیز ارائه می دهند.
• فایروال های نسل بعدی (NGFW) – دستگاه های امنیتی شبکه یکپارچه که به طور فعال جریان های ترافیک را نظارت می کنند و ترافیک را بر اساس سیاست های امنیتی فیلتر می کنند. NGFW ها می توانند تهدیدها و بدافزارها را مسدود کنند.
• کنترل کننده های تحویل برنامه – بهبود عملکرد با توزیع بارهای کاری در چندین سرور. ADC ها استفاده از برنامه ها و منابع شبکه را به حداکثر می رساند.
• تعادل کننده های بار – ترافیک را در چندین پیوند شبکه متعادل کنید تا بیشترین استفاده را از پهنای باند داشته باشید و از بارگذاری بیش از حد لینک های منفرد جلوگیری کنید.
• شکل دهندگان پهنای باند – کنترل و تنظیم استفاده از پهنای باند در پیوندها با صف بندی فعال و اولویت بندی ترافیک برای جلوگیری از ازدحام.
• کنترل کننده های شبکه بی سیم – مدیریت و مدیریت پیکربندی چندین نقطه دسترسی بی سیم از یک پلت فرم متمرکز. همچنین مدیریت ترافیک و امنیت را مدیریت کنید.
• سیستم های تشخیص/جلوگیری از نفوذ (IDS/IPS) – نظارت بر الگوهای ترافیک برای شناسایی و جلوگیری از فعالیت های مخرب شبکه. به طور فعال ترافیک را برای ناهنجاری ها تجزیه و تحلیل کنید.

این دستگاه‌ها همگی به طور فعال ترافیک را دستکاری می‌کنند، امنیت را افزایش می‌دهند، عملکرد را بهینه می‌کنند، قابلیت‌های گسترده‌تری ارائه می‌دهند یا شبکه‌ها را بر اساس سیستم‌عامل و نرم‌افزار خود مدیریت می‌کنند.

نمونه هایی از تجهیزات شبکه پسیو

نمونه‌های رایج تجهیزات شبکه پسیو عبارتند از:

• کابل های مسی – کابل های مسی جفت پیچ خورده که ترافیک شبکه اترنت را حمل می کند. رده 5e و 6 استانداردهای رایج هستند.
• کابل‌کشی فیبر نوری – خطوط فیبر نوری و کابل‌های وصله دوربرد که انتقال داده‌ها را با سرعت بالا به صورت پالس‌های نور از طریق فیبرهای شیشه ای فراهم می‌کنند.
• کانکتورها – نقاط واسط بین کابل ها و تجهیزات مانند کانکتورهای RJ45 برای کابل کشی مسی اترنت یا کانکتورهای LC برای پیوندهای فیبر.
• پچ پنل – پنل هایی با پورت هایی که اتصال بین کابل کشی های ورودی و خروجی را فعال می کنند. پچ پنل ها به سازماندهی سیستم های کابلی ساخت یافته کمک می کنند.
• قفسه های تجهیزات – قفسه ها و کابینت های استاندارد برای نصب سرورها، سوئیچ ها، پچ پنل ها و سایر تجهیزات. سیم ها و کابل ها را مدیریت کنید.
• کانال و مسیرهای راه آهن – مسیرهایی که از کابل ها محافظت می کنند و به آنها اجازه می دهد به طور تمیز در ساختمان ها عبور کنند.
• نقاط مرزی – یک مرز مشخص بین تجهیزات حامل و تجهیزات سایت کاربر. یک نقطه اتصال و ایزوله را فراهم می کند.
• مبدل های رسانه ای – دستگاه های ساده ای که بین انواع رسانه های مختلف مانند اترنت مسی به فیبر تبدیل می شوند. نیازی به پیکربندی ندارد.
• شکاف – اسپلیترهای نوری پسیو یک سیگنال نوری را از یک ورودی فیبر به چندین خروجی فیبر تقسیم و تکثیر می کنند.

این موارد به شبکه ها رسانه های فیزیکی و بلوک های ساختمانی اساسی برای اتصال اجزای فعال می دهند. آنها کارخانه کابل کشی زیربنایی را ارائه می دهند اما عملکرد هوشمندی ندارند.

کاربردها و موارد استفاده از تجهیزات اکتیو و پسیو

تجهیزات اکتیو و پسیو هر کدام نقش های حیاتی شبکه را ایفا می کنند:

کاربردهای تجهیزات اکتیو

• مسیریابی و سوئیچینگ هسته – روترها و سوئیچ های فعال مدیریت ترافیک هوشمند و عملکرد بهینه را امکان پذیر می کنند.
• شبکه های بی سیم – کنترل کننده های WLAN فعال چندین نقطه دسترسی را کنترل می کنند در حالی که فایروال ها از شبکه های Wi-Fi محافظت می کنند.
• امنیت شبکه – فایروال ها، IDS/IPS و سرورهای پروکسی به طور فعال ترافیک را در برابر تهدیدها نظارت و فیلتر می کنند.
• بهینه سازی برنامه – متعادل کننده های بار و کنترل کننده های تحویل برنامه عملکرد و انعطاف پذیری را به حداکثر می رساند.
• شکل‌دهی ترافیک – شکل‌دهنده‌های فعال پهنای باند، استفاده از پهنای باند را بهینه می‌کنند و از ازدحام روی لینک‌ها جلوگیری می‌کنند.
• مدیریت شبکه – مانیتورهای فعال، تحلیلگرها و کنترلرها مدیریت تجهیزات شبکه را ساده می کنند.

کاربردهای تجهیزات پسیو

• رسانه فیزیکی – کابل کشی پسیو رسانه سیمی و نوری را برای انتقال سیگنال بین دستگاه ها فراهم می کند.
• اتصالات – پچ پنل ها، نقاط مرزی، اسپلیترها و مبدل های رسانه ای نقاط اتصال بین رسانه و تجهیزات را فراهم می کنند.
• کابل کشی ساختاریافته – اجزای پسیو مانند لوله ها، قفسه ها، سینی ها و راهروها امکان سازماندهی مسیرهای کابل را فراهم می کنند.
• فواصل طولانی – خطوط فیبر نوری می توانند مایل ها را طی کنند و سیگنال هایی را بین گره های فعال دوردست حمل کنند.
• صرفه جویی در هزینه – تجهیزات پسیو در مقایسه با تجهیزات اکتیو هزینه اولیه کمتری دارند و نیازی به برق ندارند.

تجهیزات اکتیو پردازش شبکه هوشمند را انجام می دهند در حالی که تجهیزات پسیو اتصالات اساسی را فراهم می کند. هر دو دست در دست هم کار می کنند.

انتخاب تجهیزات شبکه مناسب برای نیازهای شما

هنگام انتخاب تجهیزات اکتیو و پسیو به این عوامل توجه کنید:

• چه میزان ترافیک و چه نرخ داده ای برای پشتیبانی نیاز دارید؟ این روی انواع کابل و سرعت پورت تجهیزات اکتیو تأثیر می گذارد.
• برای دستیابی به چه عملکرد شبکه ای نیاز دارید؟ تأخیر کم، حداکثر توان یا قابلیت اطمینان را در اولویت قرار دهید؟
• چقدر ممکن است در آینده به گسترش نیاز باشد؟ تجهیزاتی با ظرفیت رشد و یک کارخانه کابل کشی که می تواند مقیاس پذیر باشد انتخاب کنید.
• چه قابلیت های شبکه مورد نیاز است؟ آیا به عملکردهای پیچیده ای مانند مسیریابی پویا، کنترل بی سیم و امنیت نیاز دارید؟
• چه افزونگی لازم است؟ از دستگاه های فعال قوی استفاده کنید که از Failover همراه با مسیرهای کابل کشی اضافی پشتیبانی می کنند.
• بودجه شما چقدر است؟ تجهیزات پسیو معمولاً هزینه های اولیه کمتری نسبت به تجهیزات اکتیو دارند. نیازهای برق و سرمایش را نیز فاکتور بگیرید.
• چگونه تجهیزات را مدیریت و نظارت خواهید کرد؟ دستگاه های فعال نیاز به پیکربندی و مدیریت پیچیده تری دارند.

درک الزامات، موارد استفاده، نیازها و قابلیت‌های رشد برای انتخاب ترکیب مناسب از تجهیزات اکتیو برای پردازش داده و تجهیزات پسیو برای لایه اتصال فیزیکی.

ادغام اجزای فعال و پسیو در طراحی شبکه

طراحی و استقرار موفقیت آمیز یک شبکه مستلزم ادغام یکپارچه تجهیزات اکتیو و پسیو است.

مراحل کلیدی طراحی عبارتند از:

• برنامه ریزی توپولوژی کارخانه کابل کشی با ظرفیت رشد. مسیرهای اضافی را در صورت نیاز اجرا کنید.
• نوع کابل کشی و کانکتورهای مناسب را برای مطابقت با سرعت، مسافت و الزامات رابط انتخاب کنید.
• از پچ پنل ها برای اتصال تجهیزات، ساده کردن ردیابی کابل و فعال کردن حرکات و تغییرات استفاده کنید.
• قفسه ها و کابینت ها را برای قرار دادن و سازماندهی منظم دستگاه های فعال سیمی مستقر کنید. از خنک شدن کافی اطمینان حاصل کنید.
• اندازه تجهیزات اکتیو متناسب با تعداد کاربران، برنامه ها و پهنای باند مورد نیاز.
• تجهیزات اکتیو را انتخاب کنید که بتواند عملکردهای مورد نیاز مانند مسیریابی، کنترل بی سیم، تعادل بار و غیره را ارائه دهد.
• روترها و سوئیچ ها را با استفاده از پیوندهای پشته یا ترانک با سرعت بالا به هم متصل کنید تا عملکرد را به حداکثر برسانید.
• فایروال ها، IDS و بهینه سازهای برنامه را در نقاط استراتژیک وصل کنید تا امنیت و کارایی را ارائه دهید.
• کابل ها، پورت ها، پانل ها و تجهیزات را مطابق با استاندارد نامگذاری برای شناسایی آسان برچسب گذاری کنید.
• تهیه نسخه پشتیبان از منبع تغذیه بدون وقفه (UPS) برای دستگاه های فعال برای حفظ زمان کار.
• نظارت و دریافت هشدار در مورد وضعیت تجهیزات اکتیو و پسیو.
• معماری اسناد، مدارهای داده، سیاست ها و تنظیمات برای کمک به عیب یابی.

برنامه ریزی دقیق و ادغام هوش فعال و اتصال پسیو باعث ایجاد شبکه های قوی، کارآمد و انعطاف پذیر می شود.

نتیجه

تجهیزات شبکه اکتیو اطلاعات و کنترل قدرتمندی را فراهم می کند در حالی که تجهیزات پسیو رسانه را برای انتقال داده ها تامین می کند. هر دو دست به دست هم می دهند تا ارتباط برقرار شود.

اجزای فعال مانند روترها، سوئیچ ها و فایروال ها ترافیک را دستکاری و هدایت می کنند و امنیت را افزایش می دهند و عملکرد را بهینه می کنند. تجهیزات پسیو شامل کابل کشی، کانکتورها، قفسه ها و پانل ها ساختار فیزیکی شبکه را می دهد.

درک نقش تجهیزات اکتیو در مقابل پسیو امکان طراحی شبکه های مکمل را فراهم می کند. با تجهیزات اکتیو قوی برای پردازش داده ها و تجهیزات پسیو برای اتصال، سازمان ها می توانند شبکه هایی بسازند که نیازهای آنها را با قابلیت هایی برای رشد برآورده کنند.

سوالات متداول

1. وظیفه اصلی تجهیزات شبکه اکتیو چیست؟

تجهیزات شبکه اکتیو به طور فعال ترافیک داده ها را در یک شبکه مدیریت و پردازش می کند. به عنوان مثال می توان به روترها، سوئیچ ها و هاب ها اشاره کرد.

2. اجزای شبکه پسیو چگونه به انتقال داده کمک می کنند؟

اجزای شبکه پسیو، مانند کابل ها و کانکتورها، زیرساخت فیزیکی را برای انتقال داده ها فراهم می کنند. آنها انتقال سیگنال ها را بدون پردازش فعال داده ها تسهیل می کنند.

3. آیا یک شبکه می تواند تنها با اجزای فعال یا پسیو کار کند؟

در حالی که ممکن است، طراحی شبکه بهینه اغلب هر دو مؤلفه فعال و پسیو را ادغام می کند. دستگاه‌های فعال جریان داده را مدیریت می‌کنند، در حالی که اجزای پسیو اتصال فیزیکی را تضمین می‌کنند و در نتیجه یک شبکه متعادل و کارآمد ایجاد می‌کنند.

4. چند نمونه از تجهیزات شبکه اکتیو چیست؟

نمونه هایی از تجهیزات شبکه اکتیو عبارتند از روترها، سوئیچ ها و هاب ها. این دستگاه ها به طور فعال در مدیریت و هدایت ترافیک داده ها در یک شبکه شرکت می کنند.

5. در چه سناریوهایی معمولاً از اجزای شبکه پسیو استفاده می شود؟

اجزای شبکه پسیو، مانند کابل‌های اترنت و فیبر نوری، معمولاً در شبکه‌های محلی (LAN)، شبکه‌های مخابراتی و سایر سناریوهایی که تاکید بر تسهیل انتقال فیزیکی داده‌ها بدون پردازش فعال است، استفاده می‌شوند.