مقالات کابل آن
5 تکنیک طلایی عیب یابی کابل فیبر نوری
۱. مقدمه: اهمیت عیب‌یابی موثر برای کابل فیبر نوری
در عصر دیجیتالِ به سرعت در حال تحول ما، شبکه‌های کابل فیبر نوری به سیستم گردش خون ارتباطات جهانی تبدیل شده‌اند. این رشته‌های نازک شیشه‌ای خالص، شریان حیاتی دنیای دیجیتال ما – داده‌ها، سیگنال‌های صوتی و تصویری – را با سرعت‌های خیره‌کننده حمل می‌کنند. با افزایش روزافزون وابستگی ما به این شبکه‌ها، ضرورت عیب‌یابی موثر فیبر نوری بیش از هر زمان دیگری حیاتی شده است. با گروه تولیدی کابل آن همراه باشید.
برای دیدن سایر محصولات تولیدی گروه تولیدی کابل آن با ما همراه باشید!
کسب‌وکارهای مدرن، سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی، مؤسسات مالی و کاربران روزمره‌ی اینترنت به شدت به عملکرد بدون وقفه این شبکه‌های پیچیده‌ی کابل مخابراتی متکی هستند. وقتی مشکلاتی بروز می‌کند، می‌توانند به اختلالات قابل توجهی تبدیل شوند که هزاران، اگر نگوییم میلیون‌ها، کاربر را به طور همزمان تحت تأثیر قرار می‌دهند. درک و اجرای تکنیک‌های مناسب عیب‌یابی صرفاً یک الزام فنی نیست – بلکه یک ضرورت اساسی برای حفظ زیرساخت دیجیتالی است که دنیای معاصر ما را نیرو می‌بخشد.
پیچیدگی مشکلات در شبکه‌های فیبر نوری نیازمند رویکردی روشمند برای حل مسئله است. از آلودگی ساده‌ی کانکتور گرفته تا مشکلات پیچیده‌ی تخریب سیگنال، هر مشکل به دانش و ابزار خاصی نیاز دارد. تجهیزات تشخیصی پیشرفته مانند دستگاه‌های آزمایش OTDR در نگهداری این شبکه‌های حیاتی ضروری شده‌اند. هدف این راهنمای جامع، بررسی دنیای پیچیده‌ی عیب‌یابی فیبر نوری و ارائه بینش دقیق در مورد روش‌های مختلف آزمایش و رویه‌های نگهداری است.
۲. شناسایی مشکلات رایج در شبکه‌های فیبر نوری
اساس عیب‌یابی موثر، درک مشکلات مختلفی است که می‌توانند بر سیستم‌های فیبر نوری تأثیر بگذارند. این مشکلات می‌توانند به طرق مختلفی ظاهر شوند که هر کدام نیازمند رویکردهای خاص شناسایی و رفع هستند.
آسیب فیزیکی یکی از ساده‌ترین اما در عین حال مخرب‌ترین مشکلات در شبکه‌های فیبر نوری است. در حین نصب یا کارهای نگهداری، کابل‌ها می‌توانند دچار خمیدگی بیش از حد شوند که از حداقل شعاع خمش آنها فراتر می‌رود. این می‌تواند منجر به ترک‌های میکروسکوپی در فیبر شیشه‌ای، کاهش کیفیت سیگنال یا خرابی کامل شود. آسیب له شدن اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که کابل‌ها به طور نامناسب ذخیره شوند یا وزن بیش از حد روی آنها قرار گیرد. ممکن است روکش محافظ بیرونی سالم به نظر برسد در حالی که فیبر شیشه‌ای ظریف داخل آن آسیب دیده است.
مشکلات اتصال، دسته‌ی مهم دیگری از مشکلات را تشکیل می‌دهند که شبکه‌های فیبر نوری را دچار مشکل می‌کنند. دقت مورد نیاز برای اتصالات فیبر نوری در میکرون اندازه‌گیری می‌شود و آنها را به ویژه در برابر آلودگی و آسیب حساس می‌کند. حتی ذرات گرد و غبار میکروسکوپی روی سطح انتهایی کانکتور می‌تواند باعث افت سیگنال قابل توجهی شود. اتصالات نادرست زمانی اتفاق می‌افتند که هسته‌های فیبر در حین اتصال یا سربندی کاملاً در مرکز قرار نگیرند و منجر به افزایش تلفات الحاق و تخریب بالقوه سیگنال شوند.
عوامل محیطی نقش مهمی در قابلیت اطمینان طولانی مدت شبکه‌های فیبر نوری دارند. نوسانات دما می‌تواند باعث انبساط و انقباض مواد شود و به طور بالقوه به فیبرها فشار وارد کرده و بر ویژگی‌های انتقال آنها تأثیر بگذارد. نفوذ رطوبت، به ویژه در تأسیسات فضای باز، می‌تواند منجر به آسیب آب و تخریب سیگنال در طول زمان شود. در تأسیسات زیرزمینی، جوندگان تهدید قابل توجهی هستند زیرا می‌توانند روکش کابل‌ها را بجوند و فیبرهای ظریف را در معرض آسیب قرار دهند.
مشکلات سیگنال برخی از پیچیده‌ترین مشکلات برای تشخیص و رفع هستند. تضعیف زیاد، جایی که سیگنال در طول مسافت ضعیف می‌شود، می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله خم‌های کوچک، اتصالات ضعیف یا فیبر تخریب‌شده رخ دهد. تلفات برگشتی، ناشی از بازتاب نور به سمت منبع، می‌تواند در انتقال سیگنال اختلال ایجاد کند و باید به دقت مدیریت شود. پراکندگی مدال در فیبرهای چند حالته و پراکندگی رنگی در فیبرهای تک حالته می‌تواند پهنای باند و فواصل انتقال را محدود کند، اگر به درستی برطرف نشوند.
۳. ابزارهای اساسی برای عیب‌یابی کابل فیبر نوری
عیب‌یابی موفق فیبر نوری نیازمند جعبه ابزار جامعی است که به ابزارهای اساسی و پیشرفته مجهز باشد. مکان‌یاب عیب بصری (VFL) به عنوان یک ابزار خط مقدم ضروری برای شناسایی شکستگی‌های فیبر و خم‌های شدید عمل می‌کند. این دستگاه دستی یک نور لیزر قرمز روشن ساطع می‌کند که به طور واضح در نقاط آسیب یا خمیدگی بیش از حد از آن خارج می‌شود و آن را برای بازرسی‌های بصری سریع از مسیرهای فیبر تا چندین کیلومتر ارزشمند می‌کند.
توان‌سنج‌های نوری ابزار اساسی دیگری در زرادخانه‌ی تکنسین فیبر نوری هستند. این ابزارهای دقیق، سطوح توان نوری را در نقاط مختلف شبکه اندازه‌گیری می‌کنند و تکنسین‌ها را قادر می‌سازند تا قدرت سیگنال را تأیید کرده و تلفات را در اتصالات و مسیرهای کابل محاسبه کنند. توان‌سنج‌های مدرن دقت بالایی را ارائه می‌دهند که معمولاً در محدوده‌ی ±۰.۵ دسی‌بل است و می‌توانند در چندین طول موج که معمولاً در ارتباطات فیبر نوری استفاده می‌شوند، اندازه‌گیری کنند.
۴. تکنیک‌های بازرسی بصری برای تشخیص آسیب
بازرسی بصری به عنوان اولین خط دفاع در عیب‌یابی فیبر نوری عمل می‌کند. تکنسین‌های حرفه‌ای می‌دانند که قبل از استقرار تجهیزات تست پیچیده‌تر، بسیاری از مشکلات را می‌توان از طریق بررسی دقیق بصری شناسایی کرد. این فرآیند با بررسی کامل روکش بیرونی کابل، به دنبال علائم آشکار آسیب فیزیکی مانند بریدگی، گره خوردگی یا آسیب له شدن که ممکن است بر هسته داخلی فیبر نوری تأثیر بگذارد، آغاز می‌شود.
تکنیک‌های مدرن بازرسی بصری فراتر از بررسی ساده با چشم غیرمسلح تکامل یافته‌اند. میکروسکوپ‌های فیبر، هم نسخه‌های سنتی و هم دیجیتال، به تکنسین‌ها اجازه می‌دهند تا سطوح انتهایی کانکتور را با بزرگ‌نمایی ۲۰۰x تا ۴۰۰x بررسی کنند. این سطح بزرگ‌نمایی، آسیب‌های میکروسکوپی، آلودگی یا نقص‌هایی را نشان می‌دهد که در غیر این صورت مورد توجه قرار نمی‌گیرند. میکروسکوپ‌های دیجیتال فیبر با ارائه قابلیت‌های ضبط تصویر و تجزیه و تحلیل خودکار قبولی/ردی بر اساس استانداردهای صنعتی، این فرآیند را متحول کرده‌اند.
معرفی میکروسکوپ‌های ویدئویی قابلیت‌های بازرسی بصری را بیشتر افزایش داده است. این دستگاه‌ها تصویربرداری بلادرنگ از سطوح انتهایی فیبر را ارائه می‌دهند و می‌توانند برای مستندسازی و تجزیه و تحلیل به کامپیوتر متصل شوند. این فناوری به ویژه هنگام بررسی اتصالات سخت یا زمانی که چندین تکنسین نیاز به مشاهده و ارزیابی یک اتصال دارند، ارزشمند است.
کابل فیبر نوری
۵. استفاده از رفلکتومتر دامنه زمانی نوری (OTDR)
آزمایش OTDR یکی از قدرتمندترین و پیچیده‌ترین روش‌ها در عیب‌یابی فیبر نوری است. OTDR با ارسال پالس‌های کوتاه نور به فیبر و تجزیه و تحلیل نوری که منعکس می‌شود، کار می‌کند. این فناوری نمایش گرافیکی جامعی از کل لینک فیبر ارائه می‌دهد که اغلب ردیابی امضا یا ردیابی فیبر نامیده می‌شود.
ردیابی OTDR اطلاعات حیاتی در مورد موارد زیر ارائه می‌دهد:
- طول کلی فیبر
- محل اتصالات و سربندی‌ها
- تلفات در هر نقطه در امتداد فیبر
- وجود شکستگی یا خم‌های شدید
- کیفیت کلی نصب
درک ردیابی‌های OTDR نیاز به تخصص قابل توجهی دارد. ردیابی، رویدادها را به صورت الگوهای مختلف روی نمودار نمایش می‌دهد، جایی که هر نوع رویداد (اتصال، کانکتور، شکستگی و غیره) امضای مشخصه خود را دارد. تکنسین‌های ماهر می‌توانند این الگوها را تفسیر کنند تا ماهیت و محل مشکلات را با دقت قابل توجهی شناسایی کنند.
۶. آزمایش توان‌سنج و منبع نور
آزمایش توان‌سنج و منبع نور، اندازه‌گیری‌های دقیقی از سطوح توان نوری و تلفات الحاق در سیستم‌های کابل مخابراتی ارائه می‌دهد. این روش که اغلب آزمایش سر به سر نامیده می‌شود، شامل تزریق مقدار مشخصی نور در یک سر فیبر و اندازه‌گیری توان دریافتی در سر دیگر است.
فرآیند آزمایش نیاز به دو جزء اساسی دارد: یک منبع نور پایدار و یک توان‌سنج نوری. منبع نور باید توان خروجی ثابت را در طول موج مناسب برای فیبر تحت آزمایش ارائه دهد. منابع نور مدرن می‌توانند در چندین طول موج، معمولاً ۸۵۰ نانومتر و ۱۳۰۰ نانومتر برای فیبر چند حالته و ۱۳۱۰ نانومتر و ۱۵۵۰ نانومتر برای فیبر تک حالته، نور ساطع کنند.
کالیبراسیون برای اندازه‌گیری‌های دقیق بسیار مهم است. قبل از آزمایش، تکنسین‌ها باید با اتصال مستقیم منبع نور به توان‌سنج از طریق یک کابل مرجع، یک سطح توان مرجع ایجاد کنند. این مقدار مرجع به عنوان مبنای اندازه‌گیری‌های بعدی از طریق لینک فیبر نصب شده عمل می‌کند.
۷. آزمایش تلفات کانکتور و سربندی
در شبکه‌های فیبر نوری، کانکتورها و سربندی‌ها نقاط بالقوه‌ی تلفات سیگنال و خرابی هستند. آزمایش این اجزا نیازمند تکنیک‌های خاص و توجه دقیق به جزئیات است. آزمایش تلفات کانکتور شامل اندازه‌گیری تلفات توان نوری در یک جفت کانکتور است، در حالی که آزمایش تلفات سربندی بر روی تضعیف در نقاط اتصال فیوژن یا مکانیکی تمرکز دارد.
روش آزمایش دو جهته دقیق‌ترین نتایج را برای اندازه‌گیری تلفات کانکتور و سربندی ارائه می‌دهد. این تکنیک شامل آزمایش لینک فیبر از هر دو جهت و میانگین‌گیری از نتایج است. این رویکرد به حذف هرگونه تغییر جهت در اندازه‌گیری‌ها کمک می‌کند و نمایش دقیق‌تری از تلفات واقعی ارائه می‌دهد.
آزمایش تلفات سربندی مدرن اغلب از تکنیک‌های تزریق و تشخیص محلی (LID) استفاده می‌کند که می‌تواند تلفات سربندی را در طول فرآیند اتصال فیوژن اندازه‌گیری کند. این بازخورد فوری به تکنسین‌ها اجازه می‌دهد تا بلافاصله سربندی‌های غیراستاندارد را دوباره انجام دهند، در زمان صرفه‌جویی کنند و عملکرد بهینه شبکه را تضمین کنند.
۸. تضعیف سیگنال و نحوه اندازه‌گیری آن
تضعیف سیگنال یکی از مهمترین پارامترها در شبکه‌های فیبر نوری است. به تلفات تدریجی توان نوری با عبور نور از فیبر اشاره دارد. درک و اندازه‌گیری دقیق تضعیف برای حفظ عملکرد شبکه و عیب‌یابی مشکلات در شبکه‌های فیبر نوری ضروری است.
تضعیف در سیستم‌های فیبر نوری به دلایل مختلفی رخ می‌دهد:
۱. خواص ذاتی مواد فیبر
۲. نقص‌های تولیدی
۳. تنش‌های محیطی
۴. مسائل مربوط به نصب
۵. پیر شدن فیبر
اندازه‌گیری تضعیف نیازمند تجهیزات پیشرفته و تکنیک دقیق است. روش تلفات الحاق روشی عملی برای اندازه‌گیری تضعیف کلی سیستم ارائه می‌دهد. این روش سطح توان در ورودی فیبر را با سطح توان در خروجی مقایسه می‌کند و طول فیبر و هرگونه اتصال یا سربندی میانی را در نظر می‌گیرد.
۹. مکان‌یابی و رفع مشکلات تلفات خمش
تلفات خمش یک نگرانی قابل توجه در شبکه‌های فیبر نوری است. هنگامی که فیبرهای نوری فراتر از حداقل شعاع خمش خود خم می‌شوند، نور می‌تواند از هسته خارج شود و منجر به تضعیف سیگنال شود. این پدیده در تاسیسات مدرن که محدودیت فضا اغلب نیاز به مسیریابی محکم کابل دارد، بسیار مهم می‌شود.
شناسایی مشکلات تلفات خمش نیازمند ترکیبی از بازرسی بصری و تجزیه و تحلیل ابزاری است. مکان‌یاب‌های عیب بصری (VFL) به ویژه مفید هستند زیرا می‌توانند نشت نور مربوط به خمش را با چشم غیرمسلح قابل مشاهده کنند. نور قرمز روشن ساطع شده توسط VFL به وضوح نشان می‌دهد که خم شدن بیش از حد باعث تلفات سیگنال می‌شود. آزمایش OTDR همچنین می‌تواند مکان‌های خمش را از طریق امضاهای مشخصه ردیابی که افزایش ناگهانی تضعیف را نشان می‌دهند، آشکار کند.
رفع مشکلات تلفات خمش معمولاً شامل تغییر مسیر کابل برای ایجاد شعاع خمش کافی است. استانداردهای صنعتی حداقل شعاع خمش را برای انواع مختلف کابل مخابراتی مشخص می‌کنند که معمولاً به صورت ضریبی از قطر بیرونی کابل بیان می‌شود. برای مثال، کابل داخل ساختمان معمولاً به حداقل شعاع خمش ۱۰ برابر قطر کابل در شرایط بدون بار و ۲۰ برابر در حین نصب هنگام اعمال کشش نیاز دارند.
کابل فیبر نوری
۱۰. تمیز کردن کانکتورهای فیبر نوری و سطوح انتهایی
آلودگی یکی از رایج‌ترین علل مشکلات در شبکه‌های فیبر نوری است. حتی ذرات گرد و غبار میکروسکوپی یا روغن‌های اثر انگشت می‌توانند به طور قابل توجهی بر انتقال سیگنال تأثیر بگذارند. تکنیک‌های تمیز کردن مناسب برای حفظ عملکرد بهینه شبکه ضروری هستند.
فرآیند تمیز کردن با بازرسی با استفاده از میکروسکوپ فیبر برای ارزیابی سطح و نوع آلودگی آغاز می‌شود. آلاینده‌های مختلف نیاز به رویکردهای تمیز کردن متفاوتی دارند. تمیز کردن خشک با استفاده از دستمال مرطوب و چوب‌های تمیز کننده مخصوص برای گرد و غبار و زباله‌های سست به خوبی عمل می‌کند. برای آلودگی‌های سرسخت‌تر، مانند روغن‌ها یا بقایای خشک شده، تمیز کردن مرطوب با استفاده از حلال‌های مخصوص ضروری می‌شود.
روش “بازرسی-تمیز کردن-بازرسی” بهترین روش در صنعت است:
۱. بازرسی اولیه برای شناسایی آلودگی
۲. تمیز کردن مناسب بر اساس نوع آلودگی
۳. بازرسی مجدد برای تایید اثربخشی تمیز کردن
۴. در صورت لزوم تکرار کنید تا کاملا تمیز شود
۱۱. تشخیص و تعمیر شکستگی فیبر
شکستگی فیبر یکی از شدیدترین مشکلات در شبکه‌های فیبر نوری است. این شکستگی‌ها می‌توانند جداسازی کامل یا شکستگی‌های جزئی باشند که به طور قابل توجهی بر انتقال سیگنال تأثیر می‌گذارند. فرآیند تشخیص و تعمیر شکستگی فیبر نیازمند رویکرد سیستماتیک و ابزارهای تخصصی است.
تشخیص شکستگی معمولاً از روش‌های متعددی استفاده می‌کند:
- آزمایش OTDR اندازه‌گیری‌های دقیق فاصله تا مکان‌های شکستگی را ارائه می‌دهد
- مکان‌یاب‌های عیب بصری به تعیین دقیق شکستگی‌ها در بخش‌های فیبر قابل دسترس کمک می‌کنند
- توان‌سنج‌ها سناریوهای از دست دادن کامل سیگنال را تایید می‌کنند
پس از مکان‌یابی، شکستگی‌های فیبر بسته به شدت و محل آنها نیاز به رویکردهای تعمیر متفاوتی دارند. برای شکستگی‌های کامل، اتصال فیوژن معمولاً بهترین راه حل بلندمدت را ارائه می‌دهد. این فرآیند شامل تمیز کردن و آماده‌سازی دقیق انتهای فیبر، تراز کردن دقیق آنها و استفاده از حرارت زیاد برای ایجاد یک اتصال دائمی است. دستگاه‌های اتصال فیوژن مدرن می‌توانند به اتصالات با تلفات بسیار کم، اغلب کمتر از ۰.۱ دسی‌بل، دست یابند.
۱۲. عیب‌یابی تداخل و مشکلات نشت سیگنال
در حالی که کابل فیبر نوری ذاتاً در برابر تداخل الکترومغناطیسی مصون هستند، سایر اشکال تداخل سیگنال می‌توانند بر عملکرد شبکه تأثیر بگذارند. درک و رسیدگی به این مسائل نیازمند دانش خواص فیزیکی و نوری سیستم‌های فیبر است.
تداخل مدال در فیبرهای چند حالته می‌تواند زمانی رخ دهد که مسیرهای نوری مختلف (مدها) با یکدیگر تداخل داشته باشند. این امر به ویژه بر سیستم‌هایی که از منابع LED استفاده می‌کنند یا هنگام مخلوط کردن فیبرها با ویژگی‌های مدال مختلف تأثیر می‌گذارد. راه‌حل‌ها اغلب شامل استفاده از نرم‌کننده‌های مد یا اطمینان از انواع فیبر سازگار در سراسر شبکه هستند.
نشت سیگنال در سیستم‌های multiplex تقسیم طول موج (WDM) زمانی رخ می‌دهد که سیگنال‌ها از کانال‌های طول موج مختلف با یکدیگر تداخل داشته باشند. این معمولاً ناشی از فاصله گذاری ناکافی کانال یا خرابی اجزا در تجهیزات WDM است. تجزیه و تحلیل طیفی منظم به شناسایی و جلوگیری از مشکلات نشت سیگنال قبل از اینکه بر سرویس تأثیر بگذارند، کمک می‌کند.
۱۳. بهترین شیوه‌ها برای جلوگیری از مشکلات فیبر در آینده
پیشگیری در شبکه‌های فیبر نوری بسیار مقرون به صرفه‌تر از اصلاح است. اجرای برنامه‌های جامع تعمیر و نگهداری پیشگیرانه به شناسایی مشکلات احتمالی قبل از ایجاد وقفه در سرویس کمک می‌کند.
مستندسازی نقش مهمی در پیشگیری دارد. نگهداری سوابق دقیق از:
- مسیرها و مکان‌های کابل
- نقاط و مکان‌های سربندی
- نتایج آزمایش و اندازه‌گیری‌ها
- سابقه تعمیر و نگهداری
- اصلاحات شبکه
آزمایش منظم باید شامل موارد زیر باشد:
- اندازه‌گیری‌های دوره‌ای OTDR برای ردیابی تغییرات در طول زمان
- اندازه‌گیری‌های منظم سطح توان در نقاط بحرانی
- بازرسی‌های بصری از اجزای قابل دسترس
- تمیز کردن و تایید اتصال
۱۴. انتخاب قطعات و مواد جایگزین مناسب
هنگامی که تعمیرات ضروری می‌شود، انتخاب اجزای جایگزین مناسب برای قابلیت اطمینان طولانی مدت شبکه بسیار مهم است. انواع مختلف کابل مخابراتی و کانکتورها اهداف متفاوتی دارند و استفاده از اجزای اشتباه می‌تواند منجر به خرابی زودرس یا عملکرد ضعیف شود.
ملاحظات کلیدی برای قطعات جایگزین عبارتند از:
- مطابقت با انواع فیبر موجود (تک حالته یا چند حالته)
- رتبه‌بندی‌های محیطی برای محل نصب
- الزامات پهنای باند و انتقال
- محدودیت‌های فضای فیزیکی
- پتانسیل ارتقاء آینده
کنترل کیفیت برای قطعات جایگزین باید شامل موارد زیر باشد:
- تایید مشخصات سازنده
- بازرسی فیزیکی قبل از نصب
- آزمایش اجزا قبل از استقرار
- مستندسازی تمام تعویض‌ها
کابل فیبر نوری
۱۵. نتیجه‌گیری: حفظ قابلیت اطمینان شبکه فیبر نوری
نگهداری شبکه‌های فیبر نوری نیازمند درک جامع از رشته‌های فنی متعدد است. عیب‌یابی موفق فیبر نوری دانش نظری را با تجربه عملی و استفاده صحیح از تجهیزات آزمایش پیشرفته ترکیب می‌کند.
آینده فیبر نوری با موارد زیر به تکامل خود ادامه می‌دهد:
- سرعت‌های انتقال بالاتر
- تقاضاهای پهنای باند بیشتر
- معماری‌های شبکه پیچیده‌تر
- تکنیک‌های multiplex پیشرفته
به روز ماندن با تحولات صنعت، حفظ مستندات مناسب و پیروی از رویه‌های تثبیت شده به تضمین قابلیت اطمینان شبکه کمک می‌کند. آموزش منظم و به روز رسانی گواهینامه‌ها، کارکنان فنی را برای چالش‌ها و فناوری‌های جدید آماده نگه می‌دارد.
سرمایه‌گذاری در ابزار، آموزش و رویه‌های مناسب از طریق موارد زیر سود می‌آورد:
- کاهش زمان خرابی شبکه
- کاهش هزینه‌های تعمیر
- افزایش رضایت مشتری
- افزایش طول عمر شبکه
با افزایش وابستگی ما به شبکه‌های فیبر نوری، اهمیت عیب‌یابی و نگهداری موثر تنها افزایش خواهد یافت. درک و اجرای این تکنیک‌ها تضمین می‌کند که زیرساخت ارتباطی حیاتی ما برای سال‌های آینده قابل اعتماد و کارآمد باقی می‌ماند.
کابل فیبر نوری تولید شده توسط گروه تولیدی کابل آن
