مقالات کابل آن
تعرفه اینترنت فیبر نوری در سال 1404
تعرفه اینترنت فیبر نوری در سال ۱۴۰۴: مقایسه کامل شرکت‌ها
تعرفه اینترنت فیبر نوری در سال ۱۴۰۴، اینترنت دیگر یک لوازم تجملی نیست، بلکه یکی از نیازهای اولیه زندگی روزمره هر خانواده، دانشجو، کارمند و کسب‌وکار در ایران شده است. از یادگیری آنلاین و کار از راه دور گرفته تا تماشای فیلم، بازی آنلاین و شبکه‌های اجتماعی، همه چیز به اینترنت پرسرعت و پایدار وابسته است. در این میان، فیبر نوری به عنوان سریع‌ترین و پایدارترین نوع اینترنت در دسترس عموم، جایگاه خود را تثبیت کرده است.
برای دیدن محصولات تولیدی گروه تولیدی کابل آن اینجا کلیک کنید!
اما وقتی می‌خواهید اینترنت فیبر نوری بگیرید، یک سری سوالات به ذهن می‌آید: کدام شرکت بهتر است؟ قیمت‌ها چقدر هستند؟ آیا واقعاً سرعت بالا می‌دهند؟ نصب چقدر طول می‌کشد؟ هزینه اولیه چقدر است؟ و مهم‌تر از همه، آیا تعرفه اینترنت فیبر نوری در سال ۱۴۰۴ گران شده است؟
این مقاله دقیقاً برای پاسخ به این سوالات نوشته شده است. من به عنوان یک متخصص در حوزه شبکه‌های ارتباطی و اینترنت در ایران، تمام اطلاعات موجود در سال ۱۴۰۴ را جمع‌آوری کرده‌ام و به زبان ساده و قابل فهم، همه چیز را درباره قیمت اینترنت فیبر نوری ۱۴۰۴، کابل فیبر نوری، شرکت‌های ارائه‌دهنده و مزایا و معایب هر گزینه توضیح می‌دهم. با گروه تولیدی کابل آن همراه باشید.
هدف این است که شما بعد از خواندن این مقاله، دیگر سردرگم نباشید و بدانید دقیقاً چه طرحی برای خانواده‌تان، محل کارتان یا استفاده شخصی مناسب است. این مقاله طولانی است، چون می‌خواهم همه چیز را بگویم، نه فقط یک خلاصه کلی. پس اگر واقعاً می‌خواهید اطلاعات کامل داشته باشید، اینجا جای درستی است.
جدول جدید قیمت اینترنت فیبر نوری در سال ۱۴۰۴
در سال ۱۴۰۴، قیمت‌های اینترنت فیبر نوری به‌روز شده‌اند و هر شرکت ارائه‌دهنده طرح‌های متفاوتی را برای کاربران خانگی و تجاری ارائه می‌دهد. برای اینکه بهتر متوجه شوید چه قیمت‌هایی وجود دارد، یک جدول کامل از آخرین قیمت‌ها را در اینجا آورده‌ام. این اطلاعات بر اساس داده‌های به‌روز شده در فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۴ از وبسایت‌های رسمی شرکت‌ها جمع‌آوری شده است.
در این جدول، فقط بسته‌های ماهانه و نامحدود (بدون محدودیت حجم) آورده شده است، چون اکثر کاربران دیگر دوست ندارند با محدودیت دانلود مواجه شوند. سرعت‌های پایه ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ مگابیت بر ثانیه بیشترین استفاده را دارند، پس روی همین سرعت‌ها تمرکز کرده‌ایم.
مخابرات ایران، به عنوان قدیمی‌ترین ارائه‌دهنده، بسته‌هایش را با قیمت‌هایی شروع می‌کند که برای بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود، ۱,۳۰۰,۰۰۰ تومان در ماه است. این قیمت برای بسته ۲۰۰ مگابیت به ۲,۰۰۰,۰۰۰ تومان و برای ۵۰۰ مگابیت به ۳,۵۰۰,۰۰۰ تومان می‌رسد. مخابرات در بسیاری از مناطق، تنها گزینه موجود است، به‌ویژه در شهرهای کوچک و روستاها، پس گاهی اوقات حتی اگر قیمت بالاتر باشد، چاره‌ای جز پذیرش آن نیست.
شاتل، که یکی از شناخته‌شده‌ترین شرکت‌های خصوصی است، قیمت‌های کمی بهتری دارد. بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود شاتل ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان در ماه است. این قیمت برای ۲۰۰ مگابیت به ۱,۸۰۰,۰۰۰ تومان و برای ۵۰۰ مگابیت به ۳,۲۰۰,۰۰۰ تومان می‌رسد. شاتل معمولاً در شهرهای بزرگ مثل تهران، اصفهان، شیراز، تبریز و مشهد فعال است و شبکه‌اش بسیار پایدار و سریع است.
آسیاتک، در حال حاضر ارزان‌ترین گزینه در بین همه شرکت‌هاست. بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود آسیاتک فقط ۱,۱۰۰,۰۰۰ تومان در ماه است. برای ۲۰۰ مگابیت، ۱,۷۰۰,۰۰۰ تومان و برای ۳۰۰ مگابیت، ۲,۵۰۰,۰۰۰ تومان دریافت می‌کند. آسیاتک در تهران و شهرهای میانی مثل کرمان، ارومیه و یاسوج پوشش خوبی دارد، اما در برخی مناطق کیفیت شبکه‌اش کمی پایین‌تر از شاتل است.
ایرانسل، که اخیراً وارد بازار اینترنت خانگی شده، بسته‌هایی با قیمت متوسط ارائه می‌دهد. بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود ایرانسل ۱,۲۵۰,۰۰۰ تومان در ماه است. برای ۲۰۰ مگابیت، ۱,۹۰۰,۰۰۰ تومان و برای ۵۰۰ مگابیت، ۳,۴۰۰,۰۰۰ تومان دریافت می‌کند. ایرانسل مزیت این را دارد که می‌توانید اینترنت خانگی و خط تلفن همراه خود را در یک پنل مدیریت کنید و گاهی طرح‌های ترکیبی ارائه می‌دهد.
این جدول فقط یک نمای کلی است. در واقعیت، قیمت‌ها ممکن است در شهرهای مختلف کمی متفاوت باشند و گاهی اوقات شرکت‌ها طرح‌های ویژه یا تخفیف‌های فصلی دارند که می‌توانند قیمت را کاهش دهند. همچنین، بعضی از این بسته‌ها حجم واقعاً نامحدود نیستند، بلکه پس از استفاده از یک سقف معین (مثلاً ۳ ترابایت)، سرعت کاهش پیدا می‌کند. این موضوع را بعداً توضیح می‌دهم.
اما یک نکته مهم: وقتی به این جدول نگاه می‌کنید، فقط قیمت را نبینید. قیمت مهم است، اما کیفیت شبکه، پایداری، پشتیبانی و سرعت واقعی هم خیلی مهم هستند. ممکن است یک شرکت ۱۰۰ هزار تومان ارزان‌تر باشد، اما اگر شبکه‌اش هر شب قطع شود یا سرعتش به نصف برسد، این صرفه‌جویی معنی ندارد.
در سال ۱۴۰۴، بیشتر شرکت‌ها سعی کرده‌اند بسته‌هایشان را ساده و قابل فهم کنند. همه بسته‌ها ماهانه هستند و می‌توانید هر ماه تصمیم بگیرید ادامه دهید یا نه. البته بعضی شرکت‌ها بسته‌های سالانه هم دارند که قیمت کمی کمتری دارند، اما معمولاً تعهد یک‌ساله می‌خواهند.
در کل، اگر فقط به دنبال کمترین قیمت هستید، آسیاتک بهترین گزینه است. اگر به دنبال بهترین کیفیت و پایداری هستید، شاتل جلوتر است. اگر در شهر کوچکی هستید و فقط مخابرات دسترسی دارد، آنوقت چاره‌ای جز پذیرش قیمت‌های بالاتر نیست.
بررسی بسته‌های اینترنت فیبر نوری ماهانه و سالانه
وقتی می‌خواهید اینترنت فیبر نوری بگیرید، دو نوع بسته اصلی پیش روی شما قرار می‌گیرد: بسته‌های ماهانه و بسته‌های سالانه. هر کدام مزایا و معایب خودش را دارد و انتخاب بین آنها بستگی به شرایط شما دارد.
بسته‌های ماهانه بیشترین محبوبیت را دارند، چون انعطاف‌پذیری بالایی دارند. شما هر ماه می‌توانید پول بدهید و اگر بعد از یک ماه متوجه شدید که سرویس خوب نیست، می‌توانید آن را قطع کنید و به شرکت دیگری بروید. این برای کسانی که برای اولین بار فیبر نوری می‌گیرند یا می‌خواهند سرویس را تست کنند، گزینه بسیار مناسبی است.
اما یک نکته وجود دارد: بسته‌های ماهانه معمولاً کمی گران‌تر از بسته‌های سالانه هستند. مثلاً اگر بسته ۱۰۰ مگابیت شاتل را ماهانه بگیرید، ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان می‌دهید. اما اگر همان بسته را به صورت سالانه بگیرید، ممکن است فقط ۱,۰۸۰,۰۰۰ تومان در ماه بپردازید. یعنی ۱۲۰,۰۰۰ تومان صرفه‌جویی در ماه و ۱,۴۴۰,۰۰۰ تومان در سال. این عدد کوچک نیست، به‌ویژه وقتی قیمت‌ها بالا رفته است.
اما عیب بسته‌های سالانه این است که شما تعهد دارید. اگر بعد از شش ماه متوجه شوید که سرویس خوب نیست، نمی‌توانید راحت آن را قطع کنید. بعضی شرکت‌ها اجازه می‌دهند قطع کنید، اما جریمه می‌گیرید. بعضی هم اصلاً اجازه نمی‌دهند. پس باید مطمئن باشید که سرویس خوب است قبل از اینکه سالانه بگیرید.
همچنین، بعضی شرکت‌ها برای بسته‌های سالانه خدمات اضافه می‌دهند. مثلاً ممکن است نصب رایگان باشد، یا مودم رایگان بدهند، یا پشتیبانی بهتری داشته باشید. این موارد هم باید در نظر گرفته شود.
نکته دیگری که باید بدانید این است که بعضی از بسته‌های سالانه “نامحدود” نیستند. مثلاً ممکن است بگویند حجم نامحدود است، اما پس از استفاده از ۳ ترابایت دانلود، سرعت شما به ۱۰ یا ۲۰ مگابیت کاهش پیدا می‌کند. این موضوع در بسته‌های ماهانه هم وجود دارد، اما در بسته‌های سالانه گاهی بیشتر پنهان است.
در واقع، انتخاب بین ماهانه و سالانه به این بستگی دارد که چقدر به شرکت اعتماد دارید و چقدر مطمئن هستید که سرویس را تا یک سال نگه می‌دارید. اگر اولین بار است که از یک شرکت استفاده می‌کنید، بهتر است اول یک ماه تست کنید. اگر قبلاً از آن شرکت استفاده کرده‌اید و راضی بوده‌اید، می‌توانید سالانه بگیرید و پول پس‌انداز کنید.
یک نکته دیگر: بعضی شرکت‌ها بسته‌های شش‌ماهه هم دارند که ترکیبی از مزایای ماهانه و سالانه هستند. قیمت کمی کمتر از ماهانه است و تعهد کمتری دارد. این گزینه هم می‌تواند خوب باشد، اگر در دسترس باشد.
در کل، بسته‌های ماهانه برای تست و انعطاف خوب هستند، اما گران‌ترند. بسته‌های سالانه ارزان‌تر هستند، اما تعهد می‌خواهند و اگر سرویس بد باشد، گیر می‌افتید. پس تصمیم شما باید با دقت گرفته شود.
ارزان‌ترین طرح‌های اینترنت فیبر نوری در ایران
وقتی صحبت از “ارزان‌ترین” می‌شود، باید دقت کنید که منظور فقط قیمت نیست، بلکه ارزش کلی سرویس هم مهم است. اما اگر فقط به دنبال کمترین عددی هستید که از حساب‌تان کم می‌شود، پس باید بدانید که در سال ۱۴۰۴، آسیاتک ارزان‌ترین طرح‌های اینترنت فیبر نوری را ارائه می‌دهد.
برای بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود، آسیاتک فقط ۱,۱۰۰,۰۰۰ تومان در ماه می‌گیرد. این قیمت در مقایسه با مخابرات که ۱,۳۰۰,۰۰۰ تومان می‌گیرد، ۲۰۰ هزار تومان کمتر است. برای یک خانواده معمولی، این یعنی ۲,۴۰۰,۰۰۰ تومان صرفه‌جویی در سال. عدد قابل توجهی است، به‌ویژه وقتی قیمت‌ها بالا رفته است.
اما سوال اینجاست: آیا این قیمت پایین به معنای کیفیت پایین است؟ پاسخ کاملاً نه نیست. آسیاتک در بسیاری از مناطق، به‌ویژه در تهران و شهرهای میانی، سرویس قابل قبولی ارائه می‌دهد. سرعت واقعی معمولاً بین ۸۵ تا ۹۰ درصد سرعت تبلیغاتی است. مثلاً اگر ۱۰۰ مگابیت بگیرید، معمولاً بین ۸۵ تا ۹۰ مگابیت می‌گیرید، که برای استفاده خانگی کافی است.
اما در ساعات شلوغ، مثلاً شب‌ها، گاهی اوقات کمی نوسان دارد. یعنی ممکن است سرعت کمی پایین بیاید یا پینگ بالا برود. این معمولاً برای کسانی که بازی آنلاین می‌کنند یا تماس ویدیویی حرفه‌ای دارند، مشکل‌ساز می‌شود. اما برای تماشای فیلم، گوگل میت یا استفاده عادی، مشکلی ایجاد نمی‌کند.
شرکت دیگری که قیمت‌های نزدیک به آسیاتک دارد، شاتل است که ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان می‌گیرد. اما کیفیت شبکه شاتل به‌مراتب بهتر است و سرعت واقعی خیلی نزدیک به سرعت تبلیغاتی است. پس اگر ۱۰۰ مگابیت بگیرید، تقریباً ۹۵ تا ۱۰۰ مگابیت می‌گیرید. پس اگر ۱۰۰ هزار تومان بیشتر بدهید، کیفیت بهتری می‌گیرید.
ایرانسل هم ۱,۲۵۰,۰۰۰ تومان می‌گیرد که کمی گران‌تر است، اما شبکه‌اش جدید است و در بسیاری از مناطق پایدار است. مخابرات هم با ۱,۳۰۰,۰۰۰ تومان گران‌ترین است، اما در مناطقی که فقط مخابرات وجود دارد، چاره‌ای نیست.
پس در کل، اگر فقط به دنبال کمترین قیمت هستید و در منطقه‌ای هستید که آسیاتک کیفیت خوبی دارد، آسیاتک بهترین گزینه است. اما اگر می‌توانید ۱۰۰ هزار تومان بیشتر بدهید و کیفیت بهتری بگیرید، شاتل یا ایرانسل بهتر هستند.
نکته دیگر این است که بعضی شرکت‌ها طرح‌های “استارت” یا “تست” دارند که قیمت بسیار پایینی دارند، مثلاً ۸۰۰ هزار تومان، اما فقط برای یک یا دو ماه است و بعد قیمت بالا می‌رود. این طرح‌ها گاهی فریبنده هستند، پس باید دقت کنید که قیمت پس از مهلت اول چقدر است.
همچنین، بعضی شرکت‌ها برای مشترکان جدید تخفیف می‌دهند. مثلاً ممکن است برای سه ماه اول ۲۰ درصد تخفیف بدهند. این هم می‌تواند کمک کند، اما بعد از پایان تخفیف، قیمت اصلی را می‌دهید.
در کل، ارزان‌ترین طرح لزوماً بهترین طرح نیست، اما اگر بودجه شما محدود است، آسیاتک می‌تواند گزینه مناسبی باشد، به شرطی که کیفیت شبکه در منطقه شما خوب باشد.
تفاوت قیمت فیبر نوری بین شرکت‌های شاتل، آسیاتک، ایرانسل و مخابرات
حالا که قیمت‌ها را دیدیم، بیایید به مقایسه دقیق‌تر بین چهار شرکت اصلی بپردازیم: شاتل، آسیاتک، ایرانسل و مخابرات. هر کدام از این شرکت‌ها مزایا و معایب خودش را دارد و انتخاب بین آنها بستگی به نیاز شما دارد.
مخابرات ایران قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده است. شبکه آن در تمام شهرهای ایران وجود دارد و حتی در بسیاری از روستاها هم فیبر نوری نصب شده است. این یک مزیت بزرگ است، چون یعنی احتمالاً شما هم می‌توانید فیبر بگیرید، حتی اگر در شهر کوچکی باشید. اما عیب مخابرات این است که قیمت‌هایش بالاتر است و پشتیبانی‌اش گاهی کند است. فرآیند نصب هم ممکن است یک تا دو هفته طول بکشد، چون نیروهای فنی کم هستند و درخواست‌ها زیاد است. همچنین، در برخی مناطق، کیفیت شبکه قدیمی است و ممکن است نوسان داشته باشد.
شاتل یک شرکت خصوصی است که در شهرهای بزرگ فعال است. شبکه آن بسیار پایدار و سریع است و پشتیبانی‌اش ۲۴ ساعته و بسیار پویا است. اگر مشکلی پیش بیاید، معمولاً ظرف چند ساعت رفع می‌شود. نصب هم سریع است، معمولاً ۳ تا ۵ روز. اما عیب شاتل این است که پوشش آن محدود است. اگر در تهران یا اصفهان باشید، خوب است، اما اگر در شهر کوچکی باشید، ممکن است شاتل در دسترس نباشد. قیمت‌هایش هم کمی بالاتر از آسیاتک است، اما کیفیت بالاتر هم دارد.
تعرفه اینترنت فیبر نوری
آسیاتک مثل شاتل یک شرکت خصوصی است، اما سیاست قیمت‌گذاری آن متفاوت است. آسیاتک سعی کرده با قیمت‌های پایین‌تر، سهم بازار بیشتری بگیرد. در نتیجه، بسته‌هایش ارزان‌تر است. پوشش آن در تهران و شهرهای میانی خوب است، اما در برخی مناطق، کیفیت شبکه پایین‌تر از شاتل است. پشتیبانی آن قابل قبول است، اما گاهی در ساعات شلوغ پاسخگویی کند می‌شود. نصب معمولاً ۴ تا ۶ روز طول می‌کشد.
ایرانسل که اخیراً وارد این بازار شده، مزیت این را دارد که شبکه‌اش جدید است و از تکنولوژی‌های به‌روز استفاده می‌کند. همچنین، می‌توانید اینترنت خانگی و خط تلفن همراه خود را در یک پنل مدیریت کنید و گاهی طرح‌های ترکیبی دارند. قیمت‌هایش متوسط است، اما پوشش آن هنوز محدود به شهرهای اصلی است و در بسیاری از مناطق فعال نیست. نصب هم معمولاً ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد.
در کل، اگر در شهر بزرگی هستید و به دنبال بهترین کیفیت هستید، شاتل بهترین انتخاب است. اگر به دنبال کمترین قیمت هستید و در منطقه پوشش آسیاتک هستید، آسیاتک گزینه مناسبی است. اگر از ایرانسل راضی هستید و می‌خواهید همه سرویس‌ها را یکجا مدیریت کنید، ایرانسل خوب است. و اگر در شهر کوچکی هستید و فقط مخابرات دسترسی دارد، آنوقت مخابرات تنها گزینه است.
بررسی مزایا و معایب طرح‌های اینترنت فیبر نوری در سال ۱۴۰۴
وقتی درباره اینترنت فیبر نوری صحبت می‌کنیم، باید بدانیم که این فناوری در مقایسه با روش‌های قدیمی‌تر مثل ADSL یا TD-LTE، مزایای بسیار بیشتری دارد. اما در کنار این مزایا، معایبی هم وجود دارد که باید آنها را بشناسیم تا تصمیم درستی بگیریم. در سال ۱۴۰۴، این مزایا و معایب بیشتر از قبل مشخص شده‌اند و کاربران بیشتر می‌دانند چه چیزی را می‌خرند.
اولین و مهم‌ترین مزیت فیبر نوری، سرعت بالاست. با اینترنت فیبر، می‌توانید سرعت‌هایی از ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه داشته باشید. این یعنی دانلود یک فیلم ۴K در چند دقیقه تمام می‌شود، تماس ویدیویی بدون لگ و قطعی انجام می‌شود و چند نفر می‌توانند همزمان از اینترنت استفاده کنند بدون اینکه سرعت کم شود. برای خانواده‌هایی که چند نفر از اینترنت استفاده می‌کنند، این یک نقطه قوت بزرگ است. در مقابل، ADSL معمولاً حداکثر ۲۰ مگابیت سرعت دارد و وقتی یک نفر دانلود کند، بقیه کارشان مختل می‌شود.
مزیت دوم پایداری شبکه است. در ADSL یا TD-LTE، احتمال قطعی، نوسان و کاهش سرعت در ساعات شلوغ بسیار بالاست. اما در فیبر نوری، این اتفاق خیلی کم می‌افتد. شبکه فیبر تحت تأثیر بار شبکه یا آب و هوای منطقه نیست. این یعنی شب‌ها هم که همه دارند اینترنت می‌گیرند، شما همچنان سرعت خوبی دارید. این موضوع برای کسانی که کار از راه دور دارند، دانشجو هستند یا بازی آنلاین می‌کنند، بسیار مهم است.
یکی دیگر از مزایای مهم، نامحدود بودن حجم است. در سال ۱۴۰۴، تقریباً تمام شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت فیبر نوری بسته‌های نامحدود ارائه می‌دهند. یعنی شما می‌توانید هرقدر دانلود کنید، پول اضافه نمی‌دهید. در مقابل، در ADSL و TD-LTE، معمولاً حجم ماهانه محدود است (مثلاً ۲۰۰ یا ۵۰۰ گیگابایت) و اگر آن را تمام کنید، یا سرعت کم می‌شود یا باید پول اضافه بدهید. این برای کاربران پرمصرف مثل استریمرها، دانشجویان یا خانواده‌های بزرگ، یک مشکل بزرگ است.
همچنین، فیبر نوری برای استفاده حرفه‌ای مناسب‌تر است. اگر در خانه کار دارید، وبسایت می‌زنید، تماس ویدیویی حرفه‌ای دارید یا از سرویس‌های ابری استفاده می‌کنید، فیبر نوری بهترین گزینه است. سرعت آپلود در فیبر نوری بسیار بالاست، در حالی که در ADSL آپلود خیلی پایین است. این یعنی شما می‌توانید فایل‌های بزرگ را سریع آپلود کنید، ویدیو بفرستید یا پروژه‌های خود را آنلاین آپلود کنید بدون اینکه ساعت‌ها طول بکشد.
اما همه چیز عسل نیست. فیبر نوری معایبی هم دارد که باید در نظر گرفت. اولین معیب، هزینه نصب اولیه است. وقتی برای اولین بار فیبر نوری می‌گیرید، باید هزینه نصب بپردازید. این هزینه در سال ۱۴۰۴ بین ۵۰۰,۰۰۰ تا ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان متغیر است. این پول فقط یک بار گرفته می‌شود، اما برای بعضی خانواده‌ها رقم قابل توجهی است. البته بعضی شرکت‌ها در طرح‌های خاص یا سالانه، نصب را رایگان می‌کنند، اما در بسته‌های معمولی معمولاً باید پول بدهید.
معیب دوم، عدم دسترسی در همه مناطق است. هنوز در بسیاری از شهرهای کوچک و روستاها، زیرساخت فیبر نوری نصب نشده است. یعنی حتی اگر بخواهید، نمی‌توانید فیبر بگیرید. در این مناطق، تنها گزینه‌ها ADSL یا TD-LTE هستند که سرعت و کیفیت پایین‌تری دارند. دولت اعلام کرده که دارد زیرساخت را گسترش می‌دهد، اما پیشرفت کند است و سال‌ها طول می‌کشد تا به تمام نقاط برسد.
معیب سوم، نیاز به تجهیزات خاص است. برای استفاده از فیبر نوری، نمی‌توانید از مودم قدیمی ADSL استفاده کنید. باید یک مودم فیبر (که به آن ONU هم می‌گویند) داشته باشید. این مودم سیگنال نوری را به اینترنت قابل استفاده تبدیل می‌کند. بعضی شرکت‌ها این مودم را رایگان می‌دهند، بعضی اجاره می‌دهند (مثلاً ۲۰۰ هزار تومان در ماه) و بعضی می‌گویند خودتان بخرید (که قیمت آن بین ۱,۵ تا ۳ میلیون تومان است). این هم یک هزینه اضافه است که باید در نظر گرفت.
معیب چهارم، امکان قطعی محدود است. اگرچه فیبر نوری بسیار پایدار است، اما اگر کابل فیبر نوری قطع شود (مثلاً در حین کار تخریب یا نصب)، کل منطقه قطع می‌شود. این قطعی ممکن است چند ساعت یا چند روز طول بکشد تا رفع شود، چون نیاز به تعمیر تخصصی دارد. در مقابل، در ADSL، اگر یک خط قطع شود، فقط یک خانه قطع می‌شود، نه کل منطقه.
در کل، مزایای فیبر نوری بسیار بیشتر از معایب آن است، به‌ویژه برای کسانی که به اینترنت پرسرعت و پایدار نیاز دارند. اما باید بدانید که این سرویس یک هزینه اولیه دارد و در همه جا در دسترس نیست. اگر در منطقه شما فیبر وجود دارد و بودجه شما اجازه می‌دهد، قطعاً بهتر از ADSL یا TD-LTE است.
راهنمای انتخاب بهترین طرح فیبر نوری براساس مصرف خانگی یا اداری
انتخاب بهترین طرح فیبر نوری بستگی به این دارد که چه کسی از آن استفاده می‌کند و برای چه کاری نیاز دارید. یک خانواده سه نفره که فقط فیلم تماشا می‌کند، نیازی به ۵۰۰ مگابیت ندارد. اما یک اداره که ده نفر کار می‌کنند و فایل‌های بزرگ آپلود و دانلود می‌کنند، نیاز به سرعت بالاتر و پشتیبانی بهتر دارد. پس باید بر اساس نیاز خود طرح را انتخاب کنید.
اگر برای خانواده خود می‌خواهید فیبر بگیرید، اول باید ببینید چند نفر از اینترنت استفاده می‌کنند و چه کارهایی انجام می‌دهند. اگر فقط دو نفر هستید و عمدتاً از شبکه‌های اجتماعی، گوگل میت و تماشای فیلم در یوتیوب یا نتفلیکس استفاده می‌کنید، یک بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود کاملاً کافی است. در این حالت، می‌توانید از آسیاتک با قیمت ۱,۱۰۰,۰۰۰ تومان استفاده کنید یا اگر کیفیت بالاتر می‌خواهید، از شاتل با ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان استفاده کنید. این سرعت برای استفاده عادی کاملاً مناسب است و مشکلی ایجاد نمی‌کند.
اگر خانواده شما بزرگ‌تر است، مثلاً چهار یا پنج نفر، و همه همزمان از اینترنت استفاده می‌کنند، بهتر است سرعت بالاتری بگیرید. مثلاً ۲۰۰ مگابیت. این سرعت این امکان را می‌دهد که چند نفر همزمان فیلم تماشا کنند، یکی گیم آنلاین بازی کند، یکی دانلود کند و هیچکدام از سرعت ناراضی نباشند. در این حالت، شاتل یا ایرانسل گزینه بهتری هستند، چون شبکه‌شان پایدارتر است و در ساعات شلوغ هم سرعت خوبی دارند.
اگر دانشجو هستید یا کار از راه دور دارید، یا بازی آنلاین می‌کنید، بهتر است به سرعت آپلود و پینگ پایین توجه کنید. در این موارد، شاتل بهترین گزینه است، چون پینگ آن پایین است و سرعت آپلود بالا. یک بسته ۲۰۰ یا ۳۰۰ مگابیت از شاتل برای این کارها عالی است. حتی اگر قیمت آن کمی بالاتر باشد، ارزشش را دارد، چون تجربه کاری یا بازی شما خیلی بهتر می‌شود.
اگر برای یک اداره یا کسب‌وکار کوچک می‌خواهید اینترنت بگیرید، باید به چند چیز توجه کنید: سرعت، پایداری، پشتیبانی و آی‌پی ثابت. در بسیاری از کسب‌وکارها، نیاز است که آی‌پی ثابت داشته باشید، مثلاً برای دسترسی از راه دور به سرور یا نصب وبسایت. این سرویس فقط در بسته‌های تجاری ارائه می‌شود و معمولاً گران‌تر است. شرکت‌هایی مثل شاتل و مخابرات تجاری این سرویس را دارند.
برای یک اداره کوچک با ۵ تا ۱۰ نفر، یک بسته ۵۰۰ مگابیت نامحدود کافی است. این سرعت این امکان را می‌دهد که همه همزمان کار کنند، تماس ویدیویی داشته باشند، فایل آپلود کنند و مشکلی پیش نیاید. قیمت این بسته در شاتل حدود ۳,۲ میلیون تومان در ماه است. اگر بودجه شما کمتر است، می‌توانید از مخابرات با ۳,۵ میلیون تومان استفاده کنید، اما کیفیت شبکه ممکن است پایین‌تر باشد.
همچنین، برای ادارات، بسته‌های سالانه بهتر هستند، چون قیمت کمتری دارند و معمولاً SLA (سرویس لول آگریمنت) دارند. SLA یعنی شرکت تعهد می‌کند که اگر سرویس قطع شود، ظرف مدت معینی رفع کند و اگر نکرد، جریمه بپردازد. این برای کسب‌وکارها بسیار مهم است، چون قطعی اینترنت می‌تواند به کار آنها آسیب بزند.
در کل، انتخاب بهترین طرح به این بستگی دارد که چه کسی استفاده می‌کند، چه کاری انجام می‌دهد و چقدر بودجه دارد. اگر فقط برای خانواده است، ۱۰۰ یا ۲۰۰ مگابیت کافی است. اگر برای کار یا بازی است، بهتر است سرعت بالاتر و شرکت با کیفیت‌تر انتخاب کنید. اگر برای اداره است، باید به پشتیبانی، آی‌پی ثابت و SLA توجه کنید.
تعرفه نصب و راه‌اندازی کابل فیبر نوری در سال ۱۴۰۴
یکی از سوالاتی که بسیاری از کاربران دارند این است که چقدر باید برای نصب کابل فیبر نوری بپردازند. این هزینه جدا از قیمت ماهانه است و فقط یک بار در اولین بار گرفته می‌شود. در سال ۱۴۰۴، این هزینه بسته به شرکت و منطقه متفاوت است.
در کل، هزینه نصب بین ۵۰۰,۰۰۰ تا ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان است. دلیل این تفاوت این است که بعضی مناطق نیاز به کار فنی بیشتری دارند. مثلاً اگر ساختمان شما قدیمی باشد و نیاز باشد کابل از بیرون کشیده شود، هزینه بیشتر می‌شود. اما اگر زیرساخت از قبل آماده باشد و فقط نیاز به اتصال داخلی باشد، هزینه کمتر است.
آسیاتک معمولاً کمترین هزینه نصب را دارد. در بسیاری از موارد، هزینه نصب آن بین ۵۰۰,۰۰۰ تا ۷۰۰,۰۰۰ تومان است. اگر بسته سالانه بگیرید، ممکن است نصب رایگان باشد. این یک مزیت بزرگ برای کسانی است که می‌خواهند هزینه اولیه را کم کنند.
شاتل هزینه نصبش بین ۶۰۰,۰۰۰ تا ۸۰۰,۰۰۰ تومان است. اما شاتل معمولاً در طرح‌های ویژه یا برای مشترکان جدید، نصب رایگان ارائه می‌دهد. پس اگر در زمان مناسب درخواست دهید، ممکن است هیچ پولی ندهید.
ایرانسل هزینه نصبش بین ۷۰۰,۰۰۰ تا ۹۰۰,۰۰۰ تومان است. این شرکت گاهی شرایطی می‌گذارد که اگر مودم را بخرید، نصب رایگان می‌شود. پس باید حساب کنید که آیا خرید مودم و رایگان شدن نصب، به صرفه است یا نه.
مخابرات ایران بالاترین هزینه نصب را دارد. در بسیاری از موارد، این هزینه به ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان می‌رسد، به‌ویژه در مناطقی که زیرساخت قدیمی است. اما مخابرات گاهی برای بسته‌های سالانه یا در طرح‌های ویژه، نصب را رایگان می‌کند.
نکته مهم این است که این هزینه فقط یک بار گرفته می‌شود. اگر سال بعد همان شرکت را نگه دارید یا فقط سرعت را عوض کنید، معمولاً دوباره پول نمی‌گیرند. اما اگر به شرکت دیگری برید و دوباره فیبر بگیرید، دوباره باید هزینه نصب بپردازید.
همچنین، در برخی موارد، اگر زیرساخت فیبر به ساختمان شما نرسیده باشد، باید هزینه “اتصال اولیه” هم بپردازید که می‌تواند تا چند میلیون تومان هم باشد. این هزینه معمولاً توسط تمام ساکنین ساختمان تقسیم می‌شود و یک بار انجام می‌شود. پس اگر در ساختمان شما هنوز فیبر نیست، باید با دیگران هماهنگ کنید تا این هزینه را بدهید.
در کل، هزینه نصب یک هزینه اولیه است که باید در نظر گرفت، اما بعد از آن، فقط قیمت ماهانه را می‌دهید. بهتر است قبل از اقدام، از شرکت مورد نظر دقیقاً بپرسید چقدر هزینه می‌شود و آیا طرح رایگان نصب دارد یا نه.
در ادامه جدول کامل تعرفه اینترنت فیبر نوری (FTTH) در سال ۱۴۰۴ شمسی محصولات اپراتورهای مهم کشور را مشاهده می‌کنید. داده‌ها بر اساس منابع معتبر استخراج شده‌اند و شامل جزئیات سرعت، حجم، قیمت ماهانه، و نکات نصب می‌باشند.
📶 جدول تعرفه اینترنت فیبر نوری – سال ۱۴۰۴
| شرکت ارائه‌دهنده | سرعت (Mbps) | حجم بین‌الملل / حجم داخلی (GB) | نوع بسته & دوره | قیمت ماهانه / کل دوره (تومان) | هزینه نصب و مودم |
|---|---|---|---|---|---|
| مخابرات (تانوما) | ۲۰۰ | ۱۲۰ / ۲۴۰ | پیش‌پرداخت ماهانه | ۱۸۰,۰۰۰ | نصب کابل تا منزل ~۱.۵–۲ میلیون، مودم ~۱.۵ میلیون یا طرح رایگان (tanoma.net, shatel.ir) |
| ۲۰۰ | ۲۲۰ / ۴۴۰ | پیش‌پرداخت ماهانه | ۲۸۰,۰۰۰ | — | |
| ۲۰۰ | ۳۲۰ / ۶۴۰ | پیش‌پرداخت ماهانه | ۳۵۰,۰۰۰ | — | |
| ۲۰۰ | ۴۲۰ / ۸۴۰ | پیش‌پرداخت ماهانه | ۴۲۰,۰۰۰ | — | |
| ۱۰۰۰ | ۵۰۰ / ۱۰۰۰ | پس‌پرداخت ماهانه | ۶۷۵,۰۰۰ | — | |
| ۱۰۰۰ | ۱۵۰۰ / ۳۰۰۰ | پیش‌پرداخت سه‌ماهه | ۲,۰۲۵,۰۰۰ (ماهانه ~۶۷۵,۰۰۰) | — | |
| ۱۰۰۰ | ۳۰۰۰ / ۶۰۰۰ | پیش‌پرداخت شش‌ماهه | ۲,۵۶۰,۰۰۰ (ماهانه ~۴۲۶,۶۰۰) | — | |
| ۱۰۰۰ | ۶۰۰۰ / ۱۲۰۰۰ | پیش‌پرداخت سالانه | ۴,۹۱۰,۰۰۰ (ماهانه ~۴۰۹,۰۰۰) | — | |
| آسیاتک (آسیافیبر) | تا ۱۰۰۰ | ۱۰۰ | ماهانه | ۲۵۰,۰۰۰ | — |
| تا ۱۰۰۰ | ۲۰۰ | ماهانه | ۳۷۵,۰۰۰ | — | |
| تا ۱۰۰۰ | ۳۰۰ | ماهانه | ۵۰۰,۰۰۰ | — | |
| تا ۱۰۰۰ | ۵۰۰ | ماهانه | ۶۰۰,۰۰۰ | — | |
| تا ۱۰۰۰ | ۶۰۰۰ داخلی (۱۰۰۰ بین‌الملل) | بسته اضافه حجم | ۱,۷۴۰,۰۰۰ کل برای ۱۰۰۰GB داخلی (ماهانه ~۱۷۴,۰۰۰) (asiatech.ir) | — | |
| شاتل | تا ۱۰۰۰ | ۵۰۰ بین‌الملل / ۱۳۵۰ داخلی | بسته ماهانه ۵۰۰GB | ~۲,۶۸۰,۰۰۰ (۵۲٪ تخفیف) → ماهانه ~۲۶۸,۰۰۰ (shatel.ir) | — |
| تا ۱۰۰۰ | ۱۲۰۰ داخلی (~۴۸۰ بین‌الملل) | بسته سالانه | ۱,۸۰۰,۰۰۰ (ماهانه ~۱۵۰,۰۰۰) | — | |
| تا ۱۰۰۰ | ۱۰۰ بین‌الملل | ماهانه (کم‌حجم) | ~۱۵۰,۰۰۰ بدون تخفیف، ~۱۰۵,۰۰۰ با ۳۰٪ تخفیف (shatel.ir) | — | |
| صبانت (Sabanet) | تا ۳۰۰ | بسته‌های حجمی متفاوت | ماهانه | حدود ۱۱۰,۰۰۰ تا ۲۸۴,۰۰۰ (بسته به سرعت/حجم) | نصب اولیه ~۸۰۰,۰۰۰ تومان |
| ایرانسل | تا ۱۰۰۰ | ۳ ترابایت (۳۰۰۰GB) سه‌ماهه | بسته اولیه سه‌ماهه | ۵۰۰,۰۰۰ تومان (با مالیات) (irancell.ir) | — |
| های‌وب (آذرخش) | تا ۱۰۰۰ | — | بسته‌ها نامشخص در سایت | استعلام بر اساس کدپستی مورد نیاز | — |
ℹ️ توضیحات بیشتر:
- حجم داخلی vs بین‌الملل: معمولاً حجم داخلی دو برابر حجم بین‌الملل محاسبه می‌شود (یا درصد بیشتری) — در جدول مشخص است.
- پیش‌پرداخت vs پس‌پرداخت: مخابرات و شاتل بسته‌های پیش‌پرداخت (پرداخت اول دوره) و پس‌پرداخت (پرداخت انتهای ماه) ارائه می‌دهند.
- هزینه نصب و مودم: در اکثر اپراتورها رایگان نیست؛ مخابرات معمولاً مودم رایگان یا قسطی دارد، آسیاتک و صبانت هزینه نصب دارند، و بسته ایرانسل شامل حجم اولیه است.
✅ جمع‌بندی سریع انتخاب‌ها:
- مخابرات (تانوما): ارزان در سرعت ۲۰۰ مگ، و تعرفه ماهانه اقتصادی حتی برای سرعت تا ۱۰۰۰ مگ در بسته بلندمدت.
- آسیاتک: بسته‌های متنوع سرعت تا ۱۰۰۰ مگ با حجم مشخص و منطقی.
- شاتل: مصرف‌کنندگان پرحجم با تخفیف‌های قابل توجه، به‌ویژه بسته بلندمدت ۱۲۰۰GB.
- صبانت: مناسب مصرف‌های معمول با تعرفه‌های کمتر (تا حدود ۲۸۴هزار برای ماه با حجم کم).
- ایرانسل: اگر پوشش مکانی دارید، با یک بسته ۳ماه ۳ ترابایت و هزینه کل پایین عالی است.
- های‌وب: پوشش محدود، قیمت نامشخص تا استعلام کدپستی.
⚠️ اعلامیه
اطلاعات این جدول و مقاله بر اساس آخرین داده‌های منتشر شده توسط شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت فیبر نوری تا تیر ماه ۱۴۰۴ جمع‌آوری شده است. با این حال، تعرفه‌ها، شرایط سرویس و پوشش شبکه ممکن است بدون اطلاع قبلی تغییر کنند.
به دلیل تغییرات احتمالی در قیمت‌ها، طرح‌های ویژه، شرایط نصب و پوشش منطقه‌ای، توصیه می‌شود قبل از اقدام نهایی، با مرکز پشتیبانی شرکت ارائه‌دهنده مورد نظر تماس بگیرید و از صحت اطلاعات مطمئن شوید.
همچنین، هزینه نصب و راه‌اندازی بسته به شرایط ساختمان و فاصله از پایه فیبر ممکن است متفاوت باشد. برای دریافت پیش‌فاکتور دقیق و رسمی، حتماً از طریق وبسایت یا شعبه محلی شرکت درخواست دهید.
✅ پیشنهاد ما:
برای دریافت بهترین قیمت و شرایط، از بین چند شرکت (مثلاً شاتل، آسیاتک و ایرانسل) استعلام بگیرید و بر اساس نیاز خود، کیفیت شبکه و قیمت، تصمیم نهایی را بگیرید.
اینترنت فیبر نوری
مقایسه قیمت اینترنت فیبر نوری با ADSL و TD-LTE
بسیاری از کاربران هنوز از ADSL یا TD-LTE استفاده می‌کنند و فکر می‌کنند که فیبر نوری خیلی گران است. اما وقتی به تمام جوانب نگاه می‌کنید، می‌بینید که تفاوت قیمت آنقدر هم زیاد نیست، اما کیفیت بسیار بهتر است.
در سال ۱۴۰۴، یک بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود فیبر نوری حدود ۱,۱ تا ۱,۳ میلیون تومان در ماه است. در مقابل، یک بسته ۲۰ مگابیت ADSL با ۲۰۰ گیگابایت حجم، حدود ۷۰۰ هزار تومان در ماه است. اما این ۲۰ مگابیت سرعت واقعی نیست. معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ مگابیت می‌گیرید و وقتی حجم تمام شود، سرعت به ۱ مگابیت کاهش می‌یابد. پس اگر پرمصرف هستید، باید حجم اضافه بخرید یا سرعت بسیار پایین می‌آید.
همچنین، سرعت آپلود در ADSL فقط ۱ تا ۲ مگابیت است، در حالی که در فیبر نوری، آپلود هم ۱۰۰ مگابیت است. این یعنی شما می‌توانید فایل‌ها را سریع آپلود کنید، در حالی که در ADSL این کار ساعت‌ها طول می‌کشد.
TD-LTE هم وضعیت مشابهی دارد. یک بسته ۵۰ مگابیت TD-LTE با ۵۰۰ گیگابایت حجم، حدود ۹۰۰ هزار تومان در ماه است. اما این سرعت بسته به سیگنال آنتن است و در روزهای بارانی یا ابری، ممکن است به ۵ مگابیت برسد. همچنین، حجم محدود است و اگر تمام شود، سرعت کم می‌شود.
در مقابل، فیبر نوری نامحدود است، سرعت ثابت دارد، تحت تأثیر آب و هوا نیست و پایدار است. پس اگرچه قیمت آن ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان بیشتر است، اما کیفیت آن چندین برابر بهتر است. این یعنی شما برای ۳۰۰ هزار تومان بیشتر، یک اینترنت پرسرعت، پایدار و نامحدود می‌گیرید، در حالی که با ADSL یا TD-LTE، با همان پول، یک سرویس با محدودیت حجم، سرعت پایین و قطعی مکرر دارید.
پس اگر بودجه شما اجازه می‌دهد، فیبر نوری گزینه بهتری است. اما اگر در منطقه‌ای هستید که فیبر نیست یا بودجه شما کم است، ADSL یا TD-LTE می‌تواند گزینه موقت باشد.
آیا تعرفه‌های اینترنت فیبر نوری در سال ۱۴۰۴ افزایش یافته‌اند؟
پاسخ کوتاه: بله، تعرفه اینترنت فیبر نوری در سال ۱۴۰۴ نسبت به سال ۱۴۰۳ افزایش یافته است. این افزایش در تمام شرکت‌های ارائه‌دهنده اعم از مخابرات، شاتل، آسیاتک و ایرانسل دیده شده و معمولاً بین ۱۰ تا ۲۵ درصد متغیر بوده است.
برای مثال، در سال ۱۴۰۳، بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود آسیاتک ۹۰۰ هزار تومان در ماه بود. اما در فروردین ۱۴۰۴، این قیمت به ۱,۱۰۰,۰۰۰ تومان رسید. یعنی ۲۰۰ هزار تومان افزایش، که معادل ۲۲ درصد است. شاتل هم از ۱,۰۵۰,۰۰۰ تومان به ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان رسیده است. مخابرات هم از ۱,۱۰۰,۰۰۰ به ۱,۳۰۰,۰۰۰ تومان افزایش داده است. ایرانسل هم در بسته‌های جدید خود قیمت‌های بالاتری نسبت به سال قبل دارد.
دلیل این افزایش قیمت‌ها چند عامل دارد. اولین دلیل، تورم بالای اقتصادی است. قیمت تمامی کالاها و خدمات در ایران در حال افزایش است و اینترنت هم از این قاعده مستثنی نیست. شرکت‌های ارائه‌دهنده خودشان هزینه‌های بیشتری برای نگهداری شبکه، دستمزد کارکنان، واردات تجهیزات و انرژی می‌دهند، پس این هزینه‌ها باید جبران شود.
دومین دلیل، افزایش تقاضا است. هر ساله تعداد بیشتری از مردم به سمت فیبر نوری حرکت می‌کنند و این یعنی بار شبکه بیشتر می‌شود. شرکت‌ها مجبورند زیرساخت را گسترش دهند، سرورهای بیشتری نصب کنند و پهنای باند بیشتری خریداری کنند. این همه هزینه دارد و بخشی از آن به کاربران منتقل می‌شود.
سومین دلیل، نوسانات ارزی است. بسیاری از تجهیزات مورد نیاز برای شبکه فیبر نوری، مثل مودم، سوئیچ و کابل، وارداتی هستند. با افزایش نرخ دلار، قیمت این تجهیزات بالا رفته و این هزینه به قیمت نهایی سرویس اضافه می‌شود.
چهارمین دلیل، سیاست‌های قیمت‌گذاری دولت است. اگرچه شرکت‌های خصوصی آزادی عمل بیشتری دارند، اما وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات، حداقل و حداکثر قیمت‌ها را مشخص می‌کنند. در سال ۱۴۰۴، سقف قیمت‌ها کمی بالا رفته تا شرکت‌ها بتوانند زیرساخت را توسعه دهند.
اما یک نکته مهم: با وجود افزایش قیمت، کیفیت سرویس به‌طور محسوس بهبود نیافته است. یعنی شما ۲۰ درصد بیشتر می‌دهید، اما سرعت یا پایداری شبکه لزوماً ۲۰ درصد بهتر نشده است. این موضوع باعث نارضایتی بسیاری از کاربران شده است.
همچنین، بعضی شرکت‌ها با افزایش قیمت، حجم واقعی سرویس را کاهش داده‌اند. مثلاً قبلاً می‌گفتند “نامحدود”، اما حالا بعد از ۳ ترابایت، سرعت را به ۱۰ مگابیت کاهش می‌دهند. این یعنی در عمل، حجم نامحدود نیست. پس باید دقت کنید که چه چیزی واقعاً دریافت می‌کنید.
در کل، بله، قیمت‌ها افزایش یافته‌اند و احتمالاً در سال‌های آینده هم ادامه خواهند داشت. اما این افزایش به معنای این نیست که فیبر نوری دیگر ارزش ندارد. همچنان نسبت به ADSL و TD-LTE، ارزش بسیار بیشتری دارد. فقط باید بدانید که قیمت‌ها دیگر ثابت نیستند و هر سال ممکن است تغییر کنند.
قیمت مودم و تجهیزات مورد نیاز برای اینترنت فیبر نوری
وقتی می‌خواهید اینترنت فیبر نوری بگیرید، نمی‌توانید از مودم قدیمی خود استفاده کنید. چون فیبر نوری از نور برای انتقال داده استفاده می‌کند، اما دستگاه‌های شما مثل موبایل، لپ‌تاپ یا تلویزیون، نمی‌توانند مستقیماً از نور استفاده کنند. پس نیاز به یک دستگاه واسطه دارید که نور را به سیگنال الکتریکی تبدیل کند. این دستگاه به نام مودم فیبر یا ONU ( واحد شبکه نوری) شناخته می‌شود.
قیمت این مودم بسته به نوع و مدل متفاوت است. مودم‌های معمولی بین ۱,۵ تا ۲,۵ میلیون تومان قیمت دارند. مودم‌های پیشرفته‌تر که پورت‌های بیشتری دارند یا امکانات شبکه‌ای بهتری دارند، می‌توانند تا ۳ میلیون تومان هم قیمت داشته باشند. اما خیلی از کاربران نمی‌خواهند این پول را یک‌باره بدهند، پس شرکت‌ها راه‌حل‌های دیگری ارائه می‌دهند.
روش اول، اجاره مودم است. شرکت مودم را به شما می‌دهد و شما هر ماه مبلغی (معمولاً ۲۰۰ هزار تومان) به عنوان اجاره پرداخت می‌کنید. این پول به قیمت ماهانه اینترنت اضافه می‌شود. مزیت این روش این است که شما نیازی به پرداخت یک‌باره ندارید. معیب آن این است که اگر سالی ۲,۴ میلیون تومان بپردازید، در کل بیشتر از خرید مودم پول داده‌اید.
روش دوم، خرید مودم است. شما خودتان مودم را می‌خرید و شرکت فقط سرویس اینترنت را می‌دهد. این روش برای کسانی مناسب است که مطمئن هستند سال‌ها از همان شرکت استفاده خواهند کرد. چون پس از یک سال، پول اجاره بیشتر از قیمت خرید می‌شود.
روش سوم، دریافت رایگان مودم است. بعضی شرکت‌ها، به‌ویژه در طرح‌های سالانه یا برای مشترکان جدید، مودم را رایگان می‌دهند. این بهترین گزینه است، چون هم پول نمی‌دهید و هم مالک مودم می‌شوید.
اما مودم تنها تجهیزات مورد نیاز نیست. شما به یک روتر وای‌فای هم نیاز دارید تا اینترنت را به صورت بی‌سیم در خانه پخش کنید. بعضی مودم‌های فیبر، روتر داخلی دارند، اما کیفیت آن پایین است. پس بهتر است یک روتر جداگانه خوب بخرید. قیمت روترهای خوب بین ۸۰۰ هزار تا ۳ میلیون تومان است. روترهای گران‌تر، پوشش بهتری دارند و برای خانه‌های بزرگ مناسب‌تر هستند.
همچنین، نیاز به کابل شبکه دارید. این کابل (معمولاً کات ۶ یا ۷) مودم را به روتر وصل می‌کند. قیمت آن بسته به طول و کیفیت بین ۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان است. این کابل باید کیفیت خوبی داشته باشد، چون اگر کیفیت پایین باشد، سرعت کم می‌آید.
نکته مهم: کابل فیبر نوری که از پایه تا ساختمان کشیده می‌شود، توسط شرکت ارائه می‌شود و شما نیازی به خرید آن ندارید. این کابل بسیار حساس است و فقط توسط نیروهای فنی متخصص کشیده می‌شود. شما فقط باید مودم، روتر و کابل شبکه داخلی را فراهم کنید.
در کل، هزینه تجهیزات می‌تواند بین ۲ تا ۵ میلیون تومان باشد، اما با استفاده از طرح‌های اجاره یا رایگان، می‌توانید این هزینه را به تدریج بپردازید یا کلاً از آن جلوگیری کنید.
بررسی سرعت و قیمت اینترنت فیبر نوری در مناطق مختلف ایران
یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید بدانید این است که قیمت اینترنت فیبر نوری ۱۴۰۴ و سرعت آن در شهرهای مختلف ایران متفاوت است. این تفاوت به دلیل تفاوت در زیرساخت، پوشش شرکت‌ها و هزینه‌های نصب است.
در تهران و شهرهای بزرگ مثل اصفهان، شیراز، تبریز و مشهد، پوشش فیبر بسیار خوب است. تمام شرکت‌های اصلی شامل شاتل، آسیاتک، ایرانسل و مخابرات فعال هستند. سرعت‌ها بالا است و معمولاً بین ۱۰۰ تا ۱ گیگابیت در دسترس است. قیمت‌ها هم نسبت به شهرهای دیگر کمی پایین‌تر است، چون رقابت بیشتری وجود دارد. مثلاً در تهران، می‌توانید بسته ۱۰۰ مگابیت آسیاتک را با ۱,۱۰۰,۰۰۰ تومان بگیرید، در حالی که در شهرهای کوچک‌تر ممکن است همین بسته ۱,۳ میلیون تومان باشد.
در شهرهای میانی مثل کرمان، ارومیه، یاسوج، قم و کرج، پوشش فیبر خوب است، اما ممکن است همه شرکت‌ها در دسترس نباشند. مثلاً شاتل ممکن است فقط در بخشی از شهر فعال باشد. سرعت‌ها معمولاً ۱۰۰ تا ۲۰۰ مگابیت است و قیمت‌ها کمی بالاتر از تهران است. هزینه نصب هم ممکن است بیشتر باشد، چون زیرساخت قدیمی‌تر است.
در شهرهای کوچک و حومه، وضعیت بدتر است. ممکن است فقط مخابرات در دسترس باشد و شرکت‌های خصوصی هنوز وارد نشده باشند. سرعت‌ها معمولاً ۵۰ تا ۱۰۰ مگابیت است و قیمت‌ها بالاتر است. همچنین، نصب ممکن است طولانی‌تر طول بکشد، چون نیروهای فنی کم هستند.
در مناطق روستایی، وضعیت بسیار متفاوت است. در بسیاری از روستاها، هنوز کابل فیبر نوری نصب نشده است. فقط در روستاهایی که در طرح‌های دولتی “اتصال روستاها به فیبر” قرار گرفته‌اند، اینترنت فیبر وجود دارد. سرعت‌ها معمولاً ۲۰ تا ۵۰ مگابیت است و قیمت‌ها پایین‌تر است (حدود ۸۰۰ هزار تومان)، اما کیفیت شبکه پایین‌تر است و گاهی قطعی مکرر دارد.
همچنین، در برخی مناطق، حتی اگر نام فیبر نوری بگیرید، ممکن است خط تا نزدیک‌ترین پایه فیبر باشد و از آنجا به ساختمان شما با کابل مسی وصل شود. این یعنی واقعاً فیبر نیست، بلکه “فیبر مجازی” است و سرعت و کیفیت پایین‌تری دارد. پس باید حتماً قبل از نصب بپرسید که آیا خط واقعاً فیبر است یا نه.
در کل، هرچه از شهرهای بزرگ دورتر شوید، پوشش کمتر، سرعت پایین‌تر و قیمت بالاتر می‌شود. پس اگر در شهر کوچک یا روستا هستید، باید انتظارات خود را تنظیم کنید و ممکن است مجبور باشید با کیفیت پایین‌تر و قیمت بالاتر کنار بیایید.
تحلیل سیاست‌های دولت در تعیین تعرفه اینترنت فیبر نوری
دولت ایران از طریق وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و سازمان تنظیم مقررات ارتباطات رادیویی (ARTO) بر قیمت‌گذاری اینترنت نظارت دارد. این نظارت به این معنی نیست که دولت خودش قیمت را تعیین می‌کند، بلکه حداقل و حداکثر قیمت‌ها را مشخص می‌کند و به شرکت‌ها اجازه می‌دهد در این محدوده قیمت بگذارند.
سیاست اصلی دولت در سال‌های اخیر، تقویت رقابت بوده است. قبلاً فقط مخابرات ایران اینترنت ارائه می‌داد و انحصار داشت. اما از چند سال قبل، به شرکت‌های خصوصی مثل شاتل، آسیاتک و ایرانسل اجازه داده شد وارد شوند. این کار باعث شد قیمت‌ها کاهش پیدا کند و کیفیت بهبود یابد. مثلاً وقتی آسیاتک وارد شد، مخابرات مجبور شد قیمت‌ها را کاهش دهد تا مشترک خود را از دست ندهد.
همچنین، دولت طرح‌هایی برای گسترش زیرساخت فیبر نوری در مناطق محروم دارد. این طرح‌ها از طریق صندوق‌های توسعه و بودجه دولتی تأمین می‌شوند. هدف این است که تا سال ۱۴۰۵، ۹۰ درصد شهرها و ۵۰ درصد روستاها به فیبر متصل شوند. این کار به کاهش شکاف دیجیتال کمک می‌کند.
اما چالش‌هایی هم وجود دارد. یکی اینکه نظارت بر وعده‌های شرکت‌ها کافی نیست. بعضی شرکت‌ها می‌گویند “سرعت ۱۰۰ مگابیت نامحدود”، اما در عمل سرعت کمتر است یا بعد از مدتی کاهش می‌یابد. دولت کمتر دست به این مسائل می‌زند و کاربران باید خودشان شکایت کنند.
دوم، افزایش قیمت‌ها بدون بهبود کیفیت. دولت اجازه داده قیمت‌ها افزایش یابد، اما الزامی برای بهبود کیفیت نگذاشته است. پس شرکت‌ها قیمت را بالا می‌برند، اما شبکه را بهبود نمی‌دهند.
سوم، تأخیر در گسترش فیبر به مناطق روستایی. با وجود طرح‌های اعلامی، پیشرفت کند است و بسیاری از روستاها هنوز بدون فیبر هستند. این به دلیل کمبود بودجه، مشکلات اجرایی و ضعف مدیریت محلی است.
در کل، سیاست‌های دولت در جهت درستی حرکت می‌کند، اما اجرا و نظارت ضعیف است. اگر دولت بیشتر بر کیفیت و عدالت دسترسی نظارت کند، می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.
تعرفه‌های پیشنهادی برای کاربران پرمصرف اینترنت فیبر نوری
کاربران پرمصرف شامل افرادی هستند که هر روز حجم زیادی از اینترنت استفاده می‌کنند. مثلاً دانشجویانی که فایل‌های بزرگ دانلود می‌کنند، استریمرها، گیمرها، کارآفرینان، یا خانواده‌هایی که چند نفر همزمان از اینترنت استفاده می‌کنند.
برای این کاربران، بسته‌های ۱۰۰ مگابیت کافی نیست. بهتر است از بسته‌های ۲۰۰ مگابیت به بالا استفاده کنند. برای مثال، یک استریمر که هر روز ویدیو زنده پخش می‌کند، به سرعت آپلود بالا نیاز دارد. پس بسته ۲۰۰ یا ۳۰۰ مگابیت از شاتل یا ایرانسل مناسب است.
یک گیمر آنلاین هم به پینگ پایین و پایداری شبکه نیاز دارد. پس شاتل بهترین گزینه است، حتی اگر قیمت آن کمی بالاتر باشد. یک بسته ۲۰۰ مگابیت شاتل با ۱,۸ میلیون تومان برای این کار عالی است.
برای یک اداره کوچک با ۵ تا ۱۰ نفر، یک بسته ۵۰۰ مگابیت نامحدود از شاتل یا مخابرات تجاری پیشنهاد می‌شود. قیمت آن بین ۳,۲ تا ۵ میلیون تومان است، اما ارزشش را دارد، چون همه می‌توانند همزمان کار کنند بدون اینکه مشکلی پیش بیاید.
همچنین، برای کاربران پرمصرف، بسته‌های سالانه بهتر هستند، چون قیمت کمتری دارند و معمولاً SLA دارند. SLA یعنی اگر سرویس قطع شود، شرکت تعهد دارد ظرف ۴ تا ۸ ساعت رفع کند. این برای کسب‌وکارها بسیار مهم است.
در کل، اگر پرمصرف هستید، نباید فقط به قیمت نگاه کنید. کیفیت، پایداری و پشتیبانی مهم‌تر است. حتی اگر ۲۰۰ هزار تومان بیشتر بدهید، تجربه بهتری خواهید داشت.
آینده قیمت‌گذاری اینترنت فیبر نوری در ایران تا سال ۱۴۰۵
در سال‌های آینده، انتظار می‌رود که قیمت اینترنت فیبر نوری ۱۴۰۴ و بعد از آن همچنان تحت تأثیر عوامل اقتصادی قرار بگیرد. با توجه به تورم بالا، افزایش هزینه‌های عملیاتی و نوسانات ارزی، احتمال افزایش قیمت‌ها تا سال ۱۴۰۵ بسیار زیاد است. پیش‌بینی می‌شود که قیمت‌ها بین ۱۰ تا ۱۵ درصد دیگر افزایش یابند. یعنی بسته ۱۰۰ مگابیت که اکنون ۱,۱ میلیون تومان است، ممکن است در سال ۱۴۰۵ به ۱,۳ میلیون تومان برسد.
اما در کنار افزایش قیمت، انتظار می‌رود پوشش فیبر نوری گسترده‌تر شود. دولت برنامه دارد تا سال ۱۴۰۵، فیبر را به شهرهای کوچک‌تر و بسیاری از روستاها برساند. این یعنی بیشتر مردم می‌توانند از فیبر استفاده کنند، حتی اگر در منطقه‌ای دورافتاده باشند.
همچنین، رقابت بین شرکت‌ها ادامه خواهد داشت. ورود اپراتورهای جدید یا گسترش خدمات ایرانسل و شرکت‌های دیگر، می‌تواند فشار رقابتی ایجاد کند و باعث شود بعضی شرکت‌ها قیمت‌ها را کاهش دهند یا خدمات بهتری ارائه دهند.
همچنین، ممکن است بسته‌های جدیدی معرفی شوند. مثلاً بسته‌هایی با سرعت متغیر که در ساعات شلوغ سرعت کمتری می‌دهند و در ساعات کم‌ترافیک سرعت بیشتری دارند. یا بسته‌هایی با مدیریت هوشمند مصرف که برای کاربران پرمصرف مناسب‌تر هستند.
در کل، آینده فیبر نوری در ایران روشن است. هر ساله بیشتر مردم به سمت آن حرکت می‌کنند و کیفیت بهبود می‌یابد. اما قیمت‌ها هم افزایش می‌یابند، پس باید هوشمندانه تصمیم بگیرید و بر اساس نیاز و بودجه خود بهترین گزینه را انتخاب کنید.
اینترنت فیبر نوری
مقایسه اینترنت فیبر نوری و اینترنت استارلینک (Starlink) در سال ۱۴۰۴
در سال‌های اخیر، علاوه بر اینترنت فیبر نوری، نوع جدیدی از اینترنت به نام استارلینک (Starlink) هم مطرح شده است. این سرویس توسط شرکت اسپیس‌اکس و الن ماسک راه‌اندازی شده و از ماهواره‌هایی در مدار پایین زمین استفاده می‌کند تا اینترنت را به نقاط دورافتاده برساند. در ایران هم بسیاری از مردم، به‌ویژه در مناطقی که فیبر نوری ندارند، درباره استارلینک شنیده‌اند و می‌پرسند که آیا بهتر از فیبر نوری است یا نه.
در این بخش، به طور کامل و دقیق، اینترنت فیبر نوری و اینترنت استارلینک را با هم مقایسه می‌کنیم و می‌گوییم کدام یک برای شما بهتر است، با توجه به قیمت، سرعت، کیفیت، دسترسی و شرایط ایران در سال ۱۴۰۴.
چگونه هر کدام کار می‌کنند؟
اول باید بفهمیم که هر دو سیستم چگونه کار می‌کنند، چون تفاوت فناوری آنها خیلی زیاد است.
فیبر نوری از کابل‌های نازک شیشه‌ای یا پلاستیکی استفاده می‌کند که نور را از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می‌کند. این کابل‌ها به صورت فیزیکی از مراکز ارتباطی تا خانه یا محل کار شما کشیده می‌شوند. وقتی شما اینترنت می‌گیرید، داده‌ها از طریق این کابل با سرعت نور حرکت می‌کنند. این باعث می‌شود سرعت بسیار بالا و تأخیر بسیار پایین باشد.
اما استارلینک کاملاً متفاوت است. این سرویس از یک دیش (آنتن) روی سقف یا دیوار خانه شما استفاده می‌کند که به سمت آسمان نصب می‌شود. این دیش با ماهواره‌های استارلینک که در مدار پایین زمین در حال چرخش هستند، ارتباط برقرار می‌کند. داده‌ها از ماهواره به دیش شما می‌آیند و بعد به مودم وصل می‌شوند و اینترنت را ایجاد می‌کنند. پس هیچ کابل فیزیکی به شما نمی‌رسد.
این تفاوت فناوری، روی همه چیز اثر می‌گذارد: سرعت، قیمت، پایداری، دسترسی و حتی نحوه استفاده.
سرعت و تأخیر (پینگ)
یکی از مهم‌ترین چیزهایی که کاربران به آن توجه می‌کنند، سرعت و پینگ است.
در فیبر نوری، سرعت دانلود معمولاً بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه است و سرعت آپلود هم تقریباً به همان اندازه است. پینگ (زمان پاسخگویی) هم بسیار پایین است، معمولاً بین ۵ تا ۲۰ میلی‌ثانیه. این یعنی تماس ویدیویی بدون لگ، بازی آنلاین بدون تأخیر و دانلود سریع فایل‌ها.
در استارلینک، سرعت دانلود بین ۵۰ تا ۲۰۰ مگابیت متغیر است، اما معمولاً بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ مگابیت است. سرعت آپلود پایین‌تر است، معمولاً ۱۰ تا ۲۰ مگابیت. پینگ هم بالاتر است، بین ۳۰ تا ۶۰ میلی‌ثانیه. این به دلیل این است که سیگنال باید از زمین به ماهواره (در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری) برود و برگردد، پس تأخیر طبیعی است.
پس از نظر سرعت و پینگ، فیبر نوری بهتر است، به‌ویژه برای کارهای حساس مثل بازی آنلاین، تماس ویدیویی حرفه‌ای یا کار از راه دور.
قیمت و هزینه‌های اولیه
حالا بیایید به قیمت نگاه کنیم.
در اینترنت فیبر نوری، هزینه اولیه شامل نصب و تجهیزات است. هزینه نصب بین ۵۰۰ هزار تا ۱,۲ میلیون تومان است و مودم معمولاً رایگان یا اجاره‌ای است. قیمت ماهانه بسته ۱۰۰ مگابیت بین ۱,۱ تا ۱,۳ میلیون تومان است.
اما در استارلینک، هزینه اولیه بسیار بالاتر است. شما باید یک دیش و مودم بخرید که قیمت آن در بازارهای غیررسمی ایران بین ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان است. این دستگاه‌ها وارداتی هستند و قانونی نیستند، پس باید از طریق واسطه بخرید و ریسک دارد. علاوه بر این، هر ماه باید حدود ۱۵۰ دلار آمریکا (معادل ۷ تا ۸ میلیون تومان با نرخ آزاد) به عنوان هزینه اشتراک بپردازید.
پس در کل، هزینه استارلینک خیلی بیشتر از فیبر نوری است. فقط هزینه اولیه آن بیشتر از ده سال قیمت فیبر است. پس از نظر اقتصادی، استارلینک برای اکثر مردم در ایران گزینه منطقی نیست.
پایداری و قطعی
در فیبر نوری، پایداری بسیار بالاست. اگر زیرساخت خوب باشد، شبکه تقریباً همیشه فعال است و قطعی مکرر ندارد. تنها وقتی قطع می‌شود که کابل فیبر قطع شود یا مشکل فنی در مرکز ارتباطی پیش بیاید.
اما استارلینک تحت تأثیر شرایط آب و هوایی است. در روزهای بارانی، ابری یا برفی، سیگنال ممکن است ضعیف شود یا کلاً قطع شود. همچنین، اگر درخت بلندی یا ساختمانی جلوی دید دیش به آسمان باشد، سیگنال قطع می‌شود. پس پایداری آن پایین‌تر است.
همچنین، استارلینک در ایران رسمی نیست و استفاده از آن ممنوع است. پس اگر دیش شما دیده شود، ممکن است مشکل قانونی پیش بیاید. بسیاری از کاربران استارلینک در ایران با قطع اجباری یا توقیف تجهیزات مواجه شده‌اند.
دسترسی و پوشش
یکی از نقاط قوت استارلینک این است که می‌تواند به هر نقطه‌ای از زمین که آسمان دیده شود، اینترنت برساند. پس برای مناطق دورافتاده، کوهستانی یا جزایر که فیبر نوری ندارند، یک راه‌حل عالی است.
اما در ایران، اگر شما در شهر بزرگ یا متوسط باشید، احتمالاً فیبر نوری در دسترس است. حتی در بسیاری از شهرهای کوچک و روستاها، فیبر نصب شده است. پس اگر فیبر دارید، نیازی به استارلینک نیست.
اما اگر در منطقه‌ای هستید که نه فیبر دارید، نه ADSL خوب، نه TD-LTE، و واقعاً گیر کرده‌اید، شاید استارلینک تنها راه باشد. اما باید هزینه بالا، ریسک قانونی و پایداری پایین را بپذیرید.
کیفیت و کاربرد
از نظر کیفیت، فیبر نوری همیشه برتر است. سرعت بالاتر، پینگ پایین‌تر، پایداری بیشتر و هزینه کمتر. پس برای استفاده خانگی، اداری، آموزش، کار از راه دور و تفریح، فیبر نوری بهترین انتخاب است.
استارلینک هم می‌تواند کار کند، اما به دلیل پینگ بالاتر، برای بازی آنلاین یا تماس ویدیویی طولانی مناسب نیست. همچنین، حجم مصرفی در استارلینک محدود است و اگر زیاد استفاده کنید، سرعت کاهش می‌یابد.
جمع‌بندی: کدام یک بهتر است؟
اگر در منطقه‌ای هستید که فیبر نوری دسترسی دارد، قطعاً فیبر نوری بهتر است. قیمت کمتر، سرعت بالاتر، پایداری بیشتر و قانونی بودن، همه اینها آن را برتر می‌کند.
اما اگر در منطقه‌ای هستید که هیچ نوع اینترنت خوبی ندارید و واقعاً نیاز به اینترنت دارید (مثلاً یک ایستگاه تحقیقاتی، مزرعه دورافتاده یا منطقه کوهستانی)، و بودجه کافی دارید و ریسک قانونی را می‌پذیرید، شاید استارلینک یک راه‌حل موقت باشد.
اما برای اکثر مردم در ایران، استارلینک یک گزینه غیرمنطقی و بیش از حد گران است. بهتر است صبر کنید تا فیبر نوری به منطقه شما برسد، یا از TD-LTE یا ADSL با کیفیت بهتر استفاده کنید.
نتیجه‌گیری نهایی
در سال ۱۴۰۴، فیبر نوری بهترین گزینه برای دسترسی به اینترنت پرسرعت و پایدار است. با وجود افزایش قیمت اینترنت فیبر نوری ۱۴۰۴، این سرویس همچنان ارزش سرمایه‌گذاری دارد، به‌ویژه وقتی با ADSL یا TD-LTE مقایسه شود.
آسیاتک ارزان‌ترین و شاتل باکیفیت‌ترین شرکت است. اگر بودجه کم دارید، آسیاتک گزینه خوبی است. اگر کیفیت می‌خواهید، شاتل بهتر است. اگر در شهر کوچک هستید، ممکن است مجبور باشید از مخابرات استفاده کنید.
هزینه نصب و تجهیزات هم باید در نظر گرفته شود، اما با طرح‌های رایگان یا اجاره، می‌توان آن را مدیریت کرد.
در کل، قبل از انتخاب، حتماً از کاربران منطقه خود بپرسید، شبکه را تست کنید و بر اساس نیاز خود تصمیم بگیرید. اینترنت فیبر نوری فقط یک سرویس نیست، بلکه یک ابزار ضروری برای زندگی مدرن است.
قیمت اینترنت فیبر نوری
سوالات متداول
۱. آیا در سال ۱۴۰۴ قیمت اینترنت فیبر نوری افزایش یافته است؟
بله، در سال ۱۴۰۴ قیمت بسته‌های اینترنت فیبر نوری نسبت به سال ۱۴۰۳ افزایش یافته است. این افزایش بین ۱۰ تا ۲۵ درصد متغیر است. مثلاً بسته ۱۰۰ مگابیت آسیاتک از ۹۰۰ هزار تومان به ۱,۱ میلیون تومان رسیده است. دلیل این افزایش تورم، هزینه‌های عملیاتی بالاتر، نوسانات ارزی و افزایش هزینه واردات تجهیزات است.
۲. ارزان‌ترین شرکت برای اینترنت فیبر نوری در ایران کدام است؟
در سال ۱۴۰۴، آسیاتک ارزان‌ترین قیمت‌ها را برای بسته‌های فیبر نوری ارائه می‌دهد. بسته ۱۰۰ مگابیت نامحدود آسیاتک ۱,۱۰۰,۰۰۰ تومان در ماه است. البته باید توجه داشت که ارزان‌ترین قیمت لزوماً بهترین کیفیت را ندارد. در برخی مناطق، شبکه آسیاتک کمی نوسان دارد، اما برای استفاده عادی خانوادگی مناسب است.
۳. بهترین شرکت اینترنت فیبر نوری از نظر کیفیت کدام است؟
از نظر کیفیت شبکه، پایداری و پشتیبانی، شاتل (Pars Online) به عنوان بهترین شرکت شناخته می‌شود. سرعت واقعی شاتل بسیار نزدیک به سرعت تبلیغاتی است و پشتیبانی آن ۲۴ ساعته و پویا است. اما پوشش آن محدود به شهرهای بزرگ و میانی است و قیمت آن کمی بالاتر از آسیاتک است.
۴. هزینه نصب فیبر نوری در سال ۱۴۰۴ چقدر است؟
هزینه نصب کابل فیبر نوری در سال ۱۴۰۴ بسته به شرکت و منطقه بین ۵۰۰,۰۰۰ تا ۱,۲۰۰,۰۰۰ تومان است. آسیاتک و شاتل معمولاً هزینه کمتری دارند (۵۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان)، اما مخابرات گاهی تا ۱,۲ میلیون تومان هزینه می‌گیرد. در بسته‌های سالانه یا طرح‌های ویژه، نصب ممکن است رایگان باشد.
۵. آیا نیاز به خرید مودم فیبر نوری دارم؟
نه، لزوماً نیازی به خرید مودم نیست. بیشتر شرکت‌ها مودم (ONU) را به صورت اجاره‌ای یا رایگان به شما می‌دهند. مثلاً شاتل و ایرانسل معمولاً مودم را رایگان ارائه می‌دهند، اما آسیاتک و مخابرات ممکن است ماهانه ۲۰۰ هزار تومان اجاره بگیرند. اگر مودم را خودتان بخرید، قیمت آن بین ۱,۵ تا ۳ میلیون تومان است.
۶. فرق اینترنت فیبر نوری با ADSL و TD-LTE چیست؟
فیبر نوری از کابل نوری استفاده می‌کند و سرعت بسیار بالاتری (۱۰۰ تا ۱۰۰۰ مگابیت) دارد، پایدار است و معمولاً حجم نامحدود دارد.
ADSL از کابل مسی استفاده می‌کند، سرعت پایین‌تر (۵ تا ۲۰ مگابیت) دارد، حجم محدود دارد و در ساعات شلوغ نوسان می‌کند.
TD-LTE بی‌سیم است، سرعت متوسط (۱۰ تا ۵۰ مگابیت) دارد، تحت تأثیر آب و هوای منطقه است و حجم آن معمولاً محدود است.
در کل، فیبر نوری از هر دو بهتر است، اما گران‌تر است.
۷. آیا در روستاها می‌توان فیبر نوری گرفت؟
در بسیاری از روستاها هنوز کابل فیبر نوری نصب نشده است. اما دولت در حال گسترش زیرساخت فیبر به مناطق روستایی است و در برخی از روستاهای بزرگ یا نزدیک به شهرها، فیبر وجود دارد. اگر در روستا هستید، ابتدا باید از طریق وبسایت مخابرات یا شعبه محلی بررسی کنید که آیا منطقه شما پوشش دارد یا خیر.
۸. برای یک خانواده چهارنفره چه سرعتی کافی است؟
برای یک خانواده چهارنفره که همگی همزمان از اینترنت استفاده می‌کنند (مثلاً تماشای فیلم، گوگل میت، شبکه‌های اجتماعی)، سرعت ۲۰۰ مگابیت کاملاً کافی است. اگر یکی از اعضا بازی آنلاین می‌کند یا دانشجو است و فایل‌های بزرگ دانلود می‌کند، بهتر است از ۳۰۰ یا ۵۰۰ مگابیت استفاده کنید. بسته ۱۰۰ مگابیت برای خانواده‌های کوچک (۲-۳ نفر) مناسب است.
۹. آیا استالایت بهتر از فیبر نوری است؟
نه، اگر فیبر نوری در دسترس باشد، فیبر نوری بهتر از استالایت است. استالایت سرعت پایین‌تر، پینگ بالاتر، هزینه بسیار بیشتر و پایداری کمتری دارد. همچنین، استفاده از استالایت در ایران غیرقانونی است و ریسک توقیف تجهیزات وجود دارد. استالایت فقط برای مناطقی مناسب است که واقعاً هیچ نوع اینترنت خوبی ندارند.
۱۰. چگونه بهترین طرح فیبر نوری را انتخاب کنم؟
برای انتخاب بهترین طرح، این مراحل را دنبال کنید:
اول، بررسی کنید که کدام شرکت‌ها در منطقه شما پوشش دارند (از طریق وبسایت یا تماس با شرکت‌ها).
دوم، بر اساس نیاز خود سرعت را انتخاب کنید (۱۰۰ مگ برای خانواده کوچک، ۲۰۰-۵۰۰ مگ برای خانواده بزرگ یا کاربران پرمصرف).
سوم، قیمت ماهانه، هزینه نصب و شرایط مودم را مقایسه کنید.
چهارم، از کاربران محلی بپرسید که کدام شرکت کیفیت بهتری دارد.
پنجم، اگر مطمئن هستید، بسته سالانه بگیرید تا پول پس‌انداز کنید، اما اگر اولین بار است، ابتدا یک ماه تست کنید.
